Yalnızlık En sevdiğini büyük dalgalarda kaybetmektir yalnızlık Değer verildiği halde karşılık alamamaktır yalnızlık İçindeki o sevgi kıpırtısının çırpınışlarının son bulduğu andır yalnızlık Sevgi tohumlarının yeşerememesidir yalnızlık Büyük uğraşılarla kazandığını bir anda kaybetmektir yalnızlık, Denize daldığında dibini görememektir yalnızlık Yalancı gülüşlerini üzerinde hissettiğin andır yalnızlık Dünyanın bile uydusu varken senin hiçbirşeyinin olmamasıdır yalnızlık En yakınında bile olsa aslında senden çok uzaklarda olduğunu bildiğin andır yalnızlık Umut dolu bakışlarının tükendiği andır yalnızlık Değerini bilemeyenlere değer biçmektir yalnızlık Gökyüzüne baktığında aslında özel olmadığını hissettiğin andır yazlnızlık Hayatı bir gazoz kapağına benzettiğin ve gazın havaya karışmasını beklediğin andır yalnızlık Aslında hayatın sana ne verdiği değil senden ne aldığını farkettiğin andır yalnızlık İdam olucak birine son dileğinin sorulmasına rağmen sana hayatta tek söz hakkı bile tanınmandığını andır yalnızlık. @asimkaracay
İnsan ve Sembolleri - Arketipler
_Rüyanızda şeytanla mücadele ettiğinizi gördüğünüzde fark edeceksinizdir ki mücadele ettiğiniz yalnızca kendinizdir. Düşünü gördüğümüz kimse, İçimizdeki diğer yandır. Tanrım şükürler olsun ki beni böyle yaratmamışsın. Düş, düşü gören kişiye değil, bir topluluğa, halka, insanların tümüne aittir. Gelecekteki kişiliğimiz çok önceden oradadır ama
_Psişe, insan zihninin, bilincinin ve bilinç dışının tamamıdır. Galaksilerin ardında tanrıyı aramayı hayal edemeyiz. Her şey psişenin ürünüdür. Eski yunanca'daki psyche sözcüğü, "kelebek" anlamına gelir." Latince'deki animus ruh ve anima can, eski yunanca anemos rüzgar sözcüğüyle aynı köktendir.
_Vücudun merkezi de başta
_Yas, sevilen bir şeyin kaybına verilen hüzünlü bir tepkidir. Melankoli’de de aynı hüzün vardır ama yastan farkı, nesnenin kaybı içselleştirilerek egonun kendisinin kaybına neden olur. Bu yüzden yasta dünya boş görünür; melankolide ise egonun kendisi. Melankolide nesnenin kaybıyla egonun kaybı aynı şey haline gelir. Özsaygıdaki tahribat yasta
İstanbul’u Dinliyorum (Kendisi enn sevdiğim şiirlerinden biri olur :’)
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Kuşlar geçiyor, derken;
Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık.
Ağlar
