Saramago'nun tarzını seviyorum. Bu kitap da aynı tarzda gözlerimin hizasında aktı gitti...
Açıkçası böyle bir son beklemiyordum. O kadar güzel bitti ki uzun bir süre aklımda kalacağını tahmin edebiliyorum. Tadı damağımda kalan bir kitap daha diyelim.
Son olarak, kitap bana İlhan Berk'in Aşkla Ölüm şiirinden bazı dizeleri hatırlattı:
"uzat ellerini, küçük sürgünüm
uzat bana
el eledir çünkü aşkla ölüm."