‘Elbette eşit olmadığımızı ve olamayacağımızı biliyorum, ancak saygı görebilmek adına alt tabakada ayrı kalması gerektiğine inananların, mağlup olacağı korkusuyla düşmanından saklanan korkaklar kadar kusurlu olduklarını düşünüyorum.’
Sevgi… Ne kadar naif bir kelime. Ama bir o kadar da ağır. Söylerken tınısı yumuşak ve bittiği an noktayı koyacak kadar net. Varlığıyla var eden, yokluğuyla tufanı koparacak kadar güçlü. Sevgi!