..
Hani onlar mağaradaydı; o, arkadaşına. Üzülme, çünkü Allah bizimle beraberdir, diyordu.
| Tevbe 40
“Lâ tahzen innallahe meanâ”
“Üzülme, Allah bizimle beraberdir!”
Tevbe suresi 40. Ayet
"ALLAH BİZİMLE BERABERDİR"
Peygamber Efendimiz (s.a.v.) ve yol arkadaşı Hazreti Ebubekir (r.a.), hicret için Mekke-i Mükerreme'den kendilerini fark ettirmeden çıkmışlardı. Müşrikler boş durmayıp onların peşine düştüler. Yanlarına çok iyi iz süren Alkame'yi de alarak bütün yolları arıyorlardı. İzleri sürerek, Sevr Mağarası'nın yakınlarına kadar geldiler. Alkame, arkadaşlarına:
-Gelin, gelin! İzleri burada sona eriyor. Buradan başka yerde olamazlar, diyerek mağarayı gösterdi.
Herkes mağaranın ağzına toplandı. Ancak mağaranın ağzına iki yaban güvercini yuva yapmış, bir örümcek de kocaman bir ağ örmüştü. Buraya yakın zamanda kimse girmiş olamazdı.
Mağaranın içinden, dışarıdaki azılı düşmanların dizlerinden aşağısı görünüyordu. Müşrikler eğilip içeriye baksalar, Sevgili Peygamberimizi (s.a.v.) ve Hazreti Ebubekir'i (r.a.) göreceklerdi. Hazreti Ebubekir (r.a.), Peygamberimize (s.a.v.) bir zarar verecekler diye de telaşlanıyordu. Peygamber Efendimiz (s.a.v.), son derece sakindi, bu zamana kadar kendilerini koruyan Allâhü Teâlâ'nın bundan sonra da koruyacağından hiç şüphesi yoktu.
Üzülme ve korkma! Allah bizimle beraberdir, diyerek arkadaşına teselli verdi.
Hazreti Ebubekir (r.a.), rahatlamıştı. Müşrikler, onların orada olamayacağını düşünerek mağaranın önünden ayrıldılar. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) ve Hazreti Ebubekir (r.a.), ortalık sakinleşince Medine-i Münevvere'ye doğru tekrar yola çıktılar.
ÖRÜMCEK AĞI VE GÜVERCİN YUVASI
Peygamber Efendimiz (s.a.v.), Hazreti Ebubekir (r.a.) ile Medine-i Münevvere'ye hicret ederken Sevr Mağarası'na ulaşmışlardı. Gözü dönmüş müşrikler, Peygamber Efendimizle Hazreti Ebubekir'i bulmak için yollara düşmüştü. Aralarında çok iyi iz süren Alkame vardı.
Müşrik topluluğu, iz sürerek, Sevr Mağarası'nın yakınlarına kadar geldiler. Alkame, arkadaşlarına: "Gelin, gelin! İzleri burada sona eriyor. Aradığınız kimseler buradan başka yerde olamaz." diyerek mağarayı gösterdi. Müşrikler eğilip içeriye baksalar, Sevgili Peygamberimizi (s.a.v.) ve Hazreti Ebubekir'i (r.a.) göreceklerdi. Hazreti Ebubekir (r.a.), Peygamber Efendimize (s.a.v.) bir zarar verecekler diye endişe ediyordu. Peygamber Efendimiz (s.a.v.), son derece sakindi. Bu zamana kadar kendilerini koruyan Allâhü Teâlâ'nın bundan sonra da koruyacağından hiç şüphesi yoktu.
- Üzülme ve korkma! Allah bizimle beraberdir, diyerek arkadaşını teselli etti. Müşrikler, sevinçle mağaranın ağzına toplandı. Ancak mağaranın girişinde umulmadık bir şeyle karşılaştılar. Mağaranın ağzına iki güvercin yuva yapmıştı. Bir örümcek de mağaranın girişine kocaman bir ağ örmüştü. Hem de öyle bir ağ ki sanki yıllar önce örülmüş ve üst üste, kat kat bir ağ. Müşriklerden biri örümcek ağını ve güvercin yuvasını arkadaşlarına gösterdi. Aradıklarının burada olamayacağını söyledi. Vakit kaybetmeden hepsi atlarına binerek oradan uzaklaştılar.
