Her şey mümkündür ama yine de hiçbir şey mümkün de-ğildir. Her şeye izin var ama yine de hiçbir şey yok. Hangi yoldan gidersek gidelim, bu diğerinden daha iyi değildir. Bir şeyi başarsanız da başarmasanız da, inancınız olsa da olmasa da, tıpkı ağlasanız da sessiz kalsanız da her şey aynıdır. Her şeyin bir açıklaması vardır ama yine de yoktur. Her şey hem gerçek hem de gerçek dışı, hem normal hem de saçma, hem görkemli hem de yavan. Hiçbir şey diğerinden daha değerli değildir, hiçbir fikir diğerinden daha iyi değildir. Birinin üzüntüsünden üzülmek ve birinin sevincinden sevinmek neden? Gözyaşlarımızın zevkten mi yoksa acıdan mı geldiğinin ne önemi var? Mutsuzluğunuzu sevin ve mutluluğunuzdan nefret edin, her şeyi karıştırın, hepsini karıştırın! Havada dans eden bir kar tanesi, akıntıda yüzen bir çiçek ol! İhtiyacınız olmadığında cesur, cesur olmanız gerektiğinde korkak olun! Kim bilir? Belki de hala kazanan siz olabilirsiniz! Ve eğer kaybederseniz, bunun gerçekten bir önemi var mı? Bu dünyada kazanılacak bir şey var mı? Tüm kazançlar kayıptır, tüm kayıplar kazançtır. Neden hep kesin bir duruş, net fikirler, anlamlı sözler bekliyorsunuz? Bana sorulan ya da sorulmayan tüm sorulara yanıt olarak ateş püskürmem gerekiyormuş gibi hissediyorum.
-Sıkılmak, üzülmek yok...
- Evet, dile kolay. Sizin kâhyanızdan mektup aldığınız yok.
-Fazla düşünmek yok...
- Düşünmek de mi yasak? Ya çiftliğin düzenlenme planı ne olacak? Odun muyum ben?
Üzülmek çare olsaydı
Hiçbir aşk yarı yolda kalmazdı.
Tüm hazlar hayalidir ve bunların yokluğuna üzülmek dar kafalılıktır, hatta gülünçtür.
