Ah, bazen insan bir zamanlar refah içinde yaşayan birini şimdi sefil yoksul görerek üzülür, ve yine de, bir sevginin adeta bezginliğe dönüştüğünü görmek bundan nasıl da kat kat daha üzücüdür!
“İyi bir filmin kusurları olması gerekir. Hayat gibi, insanlar gibi” der F. Fellini. Haksız da sayılmaz ama kusur koleksiyonu yaparcasına sürekli yanlış kararlardan kurulu bir hayat da yaşatmamalı insan kendisine. Çünkü insan, sıklıkla yanlışlar yaparak dikkatsizce sigarasından düşen ateşin defalarca farklı yerinden yanışına sebep olduğu bir masa örtüsü misali, ömrünün üzerine düşürdüğü yanlışlardan yakılmış ateşlerle yaşamını delik deşik ettiğini gördükçe üzülür ve yarınlarda yaşayacaklarının dünlerden de kötü olacağını hissetmeye başlayabilir. İşte tam da bu yüzden, bir şeylere başlarken taşıdığımız heyecanları, gerektiği takdirde bir şeylerden vazgeçerken de hissetmeliyiz. Çünkü bazen vazgeçmesini bilmek, hepten tüketerek yok etmek ve bu tükenişin her geçen süre artan kötü etkisiyle tümden yok olmaktan çok daha makbul olabiliyor.
Canlı, heyecanlı bir zihnin arayışları bazen yaşamsal sınırları aşar; elbette cevap bulamaz, böyle olunca üzülür insan. Hayattan geçici bir memnuniyetsizlik duymaya başlar. Hayatı, sırrı için sorguya çeken ruhun kederidir bu.
Canlı, heyecanlı bir zihnin arayışları bazen yaşamsal sınırları aşar; elbette cevap bulamaz, böyle olunca üzülür insan. Hayattan geçici bir memnuniyetsizlik duymaya başlar. Hayatı, sırrı için sorguya çeken ruhun kaderidir bu.
Sahici insanların gizli gündemleri yoktur; arzuları, istekleri vardır. Sahici insanlar güvenilirdir ancak bazen yetersiz olabilirler. Sahici insanlar harikadır ama bazen yüzeysel olabilirler. Sahici insanlar dinleyecek kadar değer verirler ancak bazen her şeyi duyamazlar. Sahici insanlar fırtınaları atlatabilir ama buna rağmen ıslanabilirler.Sahici insanlar tutkulu, olumlu, kalender, sakin, kibar ve yardımsever insanlardır ancak bu insanlar da insandır, insanoğludur, dolayısıyla onlar da üzülür, şüphe eder, hata yapar ve yanlış karar alabilirler.Sahici insanlar da yanılabilir. O insanların da kusurları vardır. Sahici insanların da korkuları vardır. Onlar da arzu ve hırslarına yenilebilir, bu dünyanın tuzaklarına düşebilirler.Hiçbirimiz mükemmel değiliz ama hepimizin sahici olma, re- pertuvarımızdan sahteciliği ve maskeleri çıkarma kapasitemiz var. Olmamız gerekir diye düşündüğümüz insan değil, yalnızca, sahici bir şekilde kendimiz olabiliriz.