"Bize insanları değil fikirleri hatırlamamız söylendi. Çünkü bir adam yenilebilir, yakalanabilir, öldürülebilir, unutulabilir. Fakat bir fikir 400 yıl sonra bile hala dünyayı değiştirebilir
İş standartlarının düşmesinin suçunu kötü yönetime atmak da işe yaramaz... Gerçi evet, yönetim kesinlikle çok kötü. Aslında, kibarlığın alemi yok, rezalet... Zimmetçi, sahtekar, yalancı ve delilerden oluşan bir takım yöneticimiz, felakete yol açan bir takım kararlar aldılar. Bu bir gerçek. Ama onları kim seçti? Siz seçtiniz bu insanları, siz atadınız! Sizin kararlarınızı sizin yerinize verecek gücü siz tanıdınız onlara! Kabul ediyorum herkes bir kere hata yapabilir ama yüzyıllardır aynı ölümcül hataları tekrar etmek ancak kasıtlı olabilir.
Anarşi iki yüz takınır: yaratıcı ve yıkıcı. Bu yüzden yıkıcılar imparatorlukları devirirler; yaratıcıların daha iyi bir dünya oluşturabilecekleri, molozdan bir tuval yaparlar.
Otorite iki role izin verir: eziyet eden ve eziyet gören...
Kültürü hiçliğe gönderir; insanları korkan ve nefret eden mutsuz mankenlere dönüştürür.
Otoriter anlayışla yönetilen toplumlar takım halinde paten yapmak gibidir. Karmaşık, mekanik açıdan kesin ve hepsinden önemlisi başkasının keyfine bağlı. Medeniyetin kırılgan kabuğunun altında soğuk kaos çalkalanır ve bazı yerlerde buz inceciktir.
Parçalar, dizilişlerinin yol açtığı muzurluğu bizim kadar iyi anlayamıyor: bu felakete gebe; kayıtsız; yasalara uyan sürü, acımasız kaderin yarattığı dalgaya duyarsız. En çok etkilenenler en az anlayanlar oluyor.
V
Beni öldürmeyi mi düşünüyordunuz? Bu pelerinin altında etten ve kemikten bir beden yok. Sadece bir fikir var. Ve fikirlere kurşun işlemez.
Sayfa 328
Dünyanın iyi yönde değiştiğini hiç görmedim...