Gerçek aşkı gözlerinde bulduğumu düşündüğüm biri tarafından bana verilen bu kitabı okurken çok büyük tutkuyla başlamıştım. Ama maalesef kitabı yarısında bırakmak zorunda kaldım. Çünkü yazar her şeyi o kadar fazla detaylandırmış, o kadar inceliklerine kadar yazmıştı ki, kitap çok geç başladı. Gel gör ki, başladığımdan daha büyük bir tutkuyla kapatıyorum kitabı. Çünkü, ilk 80 sayfadan sonra öyle bir hal alıyor ki kitap, bırakamaz oluyorsun. Kitabı aldığım hanım efendiye bir dostu "bu kitabı sadece gerçek aşkı bulduğun zaman oku" demiş. Bir - birimizi bulduk da başladık bu kitaba. Ne kadar da doğru söylenmiş bir söz. Kitabın yansıttığı duygular o kadar gerçek ki, bu duyguları önceden tatmayan bu kadar hisseder mi bilemiyorum. Hiçbir kitap içimde böylesine gerçek izler bırakmamış, gece uyurken içimde aslında bana ayit olmayan bir ayrılık acısıyla uyumama sebep olmamıştı.
Kısacası, çok geç başlayan, ama bir başladı mı bitmesini istemediğiniz, yine de sonucunu görmek için hızlı-hızlı okuduğunuz çok içten bir kitap...
Vadideki Zambak
