bu hayata ve dünyaya uymuyor bir şeyin tamamlanması, her şey eksilerek var oluyor. insan kendi hiçliğinde dinmeyen ve dolmayan bir boşlukla acı çekerek sürükleniyor öylece.
yalnızlığı, çaresizliği, o küçük bedende filizlenen direnişi ve daima umudu, sarsılmaz iradeyi lakin en çok da yorgunluğumuzu anlat.
Okur Takip Önerileri
yaşam bazen her şeyin uzağında ve yalnızlık içinde takılıp kaldığımız bir ana dönüşür. sanki her şey orada çözülmez biçimde bir başka acıyla düğümler bizi. en çok da sönmeyen bir hasretle, yaşanmamış zamanlarla. kalbimizin o solgun atışıyla sızan her şeyde eksikliğimiz çoğalır.
dağlarımız ovalarımız ve ırmaklarımız bizi bekliyor. biz bütün ömrümüzü gurbette geçirip gurbet türküleri söylemek istemiyoruz.
bir taşın ağırlığını taşıyor insanlık
bir taşın kötülüğünü
bu sebepten
pencerelerimizi saklıyoruz sizden