"Arya, yanarken bir başkasını yakamam."
Acı, sanki onun yüzüne resmedilmişti. Güldü, soğuk ve ruhsuz bir gülüştü bu. Yüzüne dokundum, ıslak saçlarını alnından çektim. "Ayrı ayrı yanmaktansa aynı ateşte kavrulalım," dediğimde Yankı'nın ruhundan kopan bir çığlığı yüreğime hapsettim. Gülümsedi, sahiciydi. "Bu hayat ağacı şahidim olsun ki sana hayat sunacağım."