belki de bize acı çektiren yüreğimiz, hatta duyarlığımız bile değil; biz acıyı ya boş bir gurur uğruna ya da acı çekebildiğimiz, kendimizi aldattığımız, hatta belki de sırf acı çekmekten hoşlandığımız için çekiyoruz
sanki tüm yaşamı, kendini bir ırmağın sularına bırakmış, hiç kımıldamadan, hiç çabada bulunmadan sırtüstü yatıyor, akıntıya kapılmış gibi öylece gidiyordu.