"Çevren tuhaf kişilerle dolu, baştan aşağı tuhaf kişilerle. Onlarla birkaç yıl birlikte yaşayınca da, farkına varmadan tuhaflaşıyorsun sen de."
Sayfa 4
''Bence gerçek, niteliği ne olursa olsun, belirsizlik kadar korkunç değildir.''
''Bir kadın bir erkeğin ancak şu sırayla arkadaşı olabilir:
Önce tanıdığı, sonra sevgilisi ve daha sonra arkadaşı ...''
''Az önce ne diyordu Astrov: Ormanları düşüncesizce mahvediyorsunuz
ve çok geçmeden yeryüzünde hiçbir şey kalmayacak.
Tıpkı bunun gibi, insanları da düşüncesizce mahvediyorsunuz
ve sayenizde çok geçmeden yeryüzünde ne
sadakat, ne iffet, ne de özveri kalacak. Sizin olmayan bir
kadına neden ilgisiz kalamıyorsunuz? Çünkü -şu doktor
haklı- hepinizin içinde bir yıkma, yok etme şeytanı var.
Ne ormanlara, ne kuşlara, ne kadınlara, ne de birbirinize
acıyorsunuz ...''
"Bu sadakat baştan sona sahte de, ondan. Bu sadakatte pek fazla gösteri var, ama mantığın izi yok. Tahammül edemediğin yaşlı bir kocayı aldatmak ahlaksızlık sayılıyor da, kendi içinde zavallı gençliğini, canlılık duygusunu boğmaya çalışmak ahlaksızlık sayılmıyor. "
"Zaten yaşam dediğimiz şeyin kendisi de öylesine sıkıcı, aptalca ve kirli ki... Yutuyor insanı."
Sayfa 4
Bir şey ver bana! Ah Tanrım... Kırk yedi yaşındayım, altmış yaşına kadar yaşayacağımı varsayarsak, daha on
üç yılım var... Çok uzun! Bu on üç yılı nasıl geçireceğim!
Ne yapacağım, ne ile dolduracağım onları? Ah, anlıyor musun beni...
Anlıyor musun, eğer hayatın geri kalanını başka türlü yaşama olanağı olsaydı...Işıklı, dingin bir sabah uyanmak; hayata yeniden başladığını, bütün geçmişin unutulduğunu, bir duman gibi dağılıp gittiğini hissetmek.
Yeni bir hayata başlamak... Söyle bana, nasıl başlamalı...
ne ile...
Sayfa 73 - VOYNİTSKİKitabı okudu
Altı yıldır tutkunum ona, annemi sevdiğimden daha çok seviyorum onu. Her an sesini işitiyor, ellerimde ellerinin sıcaklğını hissediyorum; her an içeri giriverecekmiş gibi gözüm kapıda.
Şu sıra her gün buralarda, ama beni görmüyor bile...
Bilsen bu nasıl acı veriyor bana! Hiç umudum yok, hiç!
(Ümitsizlik içinde) Ah Tanrım güç ver bana... Bütün gece dua ettim... Her fırsatta yaklaşıyorum ona, bir söz bulup konuşmaya
başlıyorum, gözlerine bakıyorum. Artık ne gururum, ne kendimi tutma gücüm kaldı... Dün akşam dayanamayıp Vanya Dayı'ya söyledim âşık olduğumu... Hizmetçiler de
biliyor onu sevdiğimi, bilmeyen kalmadı...
Sayfa 48 - SonyaKitabı okudu
Kederden, öfkeden uyku tutmuyor geceleri! Yaşlılığımın şimdi elde etmeme olanak tanımadığı şeyleri elde edebilecek olduğum zamanı öylesine aptalca harcadığım için.
Sayfa 13Kitabı okudu