Çocuklar için yazan bütün yazarlar gibi, ben de kitapta toplanan yazılarımla sizlere öğütler vermek istedim. Ne var ki, bu öğütlerin veriliş bi çimi, başka büyümüşlerin çocuklara verdiği öğütlere benzemiyor. Ama gerçek yaşamımda, öz çocuklarıma böyle yapabildiğimi sanmayınız. Ben de, öz çocuklarıma, bütün öbür büyümüşler gibi davranıyorum. Çünkü, sanki aradan binlerce yıl geçmiş gibi, ben de çocukluğumu unutmuşum. Bu nun yanlış olduğunu bilsek bile, başka türlü dav ranmak elimizde değil.
Bu kitapta toplanan yazılarımda bişey daha yapmak istedim, o da şu: Ben büyükmüşüm de, siz de çocukmuşsunuz gibi davranmadım size. Kendim sizler gibi çocuk olamadığıma göre, sizleri de ken dim gibi büyümüş saydım. Sizi çocuk yerine koy madım, büyümüşler yerine koydum, ama yine de çocuk olduğunuzu gözden uzak tutmamaya çalış tım. İşte bunun için, bu kitapta neler yapmak is tediğimi, size açıklamaya çalışıyorum.
Kadriye Demir kaleminden size #sonsınıf kitabıyla geldim
10/7.5
Öncelikle kitaba ilk başladığımda arda ve Damla sevgilydi ve ben deliriyordu çünkü orda bir "kural ihlali çocuk " vardı tam hayallerimi süsleyen karizmatik, yakışıklı,asabi,vurdumduymaz,simsiyah giyinen ,peşinde bir
