Veronika Ölmek İstiyor
Hepimizin içinde bir yerlerde bir Veronika var bence. Neden derseniz? Çünkü bu hayatta herkes en az bir kez ölümü düşünmüş ya da en az bir kez ölmeyi istemiştir. Ölmeyi istemekle ölünmüyor işte... Veronika'nın hikâyesi de böyle başlıyor. Her şeyi olan bir kadın Veronika... Yaşamında bir şeylerin eksik gittiğini hisseder ve intihar eder. Başarız intihar girişimi sonunda ise kendini Vilette akıl hastanesinde bulur.
Uyandığında kendini akıl hastanesinde bulan Veronika kısa bir ömrü kaldığını öğrenir. 'Nasıl olsa öleceğim,' deyip karalar bağlamaz Veronika aksine kendini yeniden keşfeder, yapmaya cesaret edemediği, kendi içinde baskıladığı duygularını gün yüzüne çıkarır, hayatı daha cesaretle yaşamaya başlar. İşte bu noktada deliler hastanesinde olmak Veronika'yı daha da cesaretlendirir. Çünkü ne demişler: Delidir ne yapsa yeridir misali... :)
Delilik bazen gerçekten en güzel şeydir. Yaşamın arkasındaki saklı perde misali. İnsan o perdeyi açmadan da kendi iç dünyasına ulaşamıyor ne yazık ki... Çok mantık, çok akıl olan yerde ne yazık ki hayat ıskalanıyor. Açıkçası ben hayatın deli dolu yaşam sırrını 'delilikte' buldum. Tabi delilikte dozunda güzel. Elalem ne derse desin, siz içinizdeki sesi dinleyin. Bunu önce kendime sonra da size diyorum:
"Ölmeden ölmeyin! Yaşamadan ölmeyin!"
Kitabın verdiği mesajları sevdim. #yaşamak
Herkese de okumasını tavsiye ederim. 213 sayfalık güzel bir kitap.
