Bir zamanlar sadece, doğrudan yaşanan dünya vardı. Şimdiyse dünyanın yeniden tasarımı var...
Sayfa 64Kitabı okuyor
anıtkabirin yapılacağı yerin seçilme sürecinde yaşananlara dair..
Anıtkabir inşaatı 1943'te başladı ve 10 yıl sürdü. Ankara caddelerinde gerçekleştirilen ve bir önceki bölümde ayrıntılı bir şekilde anlatılan törenin ardından Anıtkabir 10 Kasım 1953'te resmi olarak açıldı. Ancak, herhangi bir inşaatın başlayabilmesi için önce müsait bir yere ve uygun bir tasarıma ihtiyaç vardı. Anıtkabir için yer
Sayfa 91Kitabı okuyor
Mitingler yasaklanmış olduğu için İkinci Sultanahmed Mitingi'ni tertipleyenler, yayımladıkları bir beyanname ile halkı, 30 Mayıs cuma günü, kurtuluş için dua etmek üzere, camilere davet etmişlerdi.⁹⁶¹ Fakat halkın daha çok Sultanahmed'de toplanması isteniyordu. Burada gerekli tedbirler de alınmıştı; meydanda siyahlarla örtülü bir kürsü
Sayfa 236
Osman diye biri vardı, öldü gitti, zaten gereksizin tekiydi diyecekler.
Durmadan yağmur yağmasına rağmen, 22 Mayıs 1919'da Kadıköy belediye binası önünde yapılmış olan mitingde 20.000 kişi bulunmuştu, öteki mitinglerde görülen heyecan bunda da aynen vardı, özellikle bir Türk kadınının, çocuğuna vereceği öğüdün ne olacağını burada bağıra bağıra açıklaması, dinleyicileri cidden coşturmuş ve söylediği sözler Türk
Sayfa 235
20 Mayıs'ta Doğancılar'da yapılan mitingde büyük bir kalabalık vardı. İşin en dikkate değer tarafı da mitingde bulunanların çoğunun ağlaması idi. Hak ve adalet isteyen bir hatip, "Dört yüz bu kadar seneden beri minarelerinde ezan, camilerinde Kur'an okunan İzmir'imizi hiçbir vakit bağışlamayacağız." dedi; "Asri
Sayfa 234
İnsan artık sadece Tanrı için var olan bir varlık sayılmıyordu. Tanrı insanı biraz da kendi kendinin amacı olarak yaratmıştı. Onun için, insanın bu dünyada ve hemen şimdi yaşam sevinci duymaya hakkı vardı.
Baron Rothschild’den Kudüs’ün dindar Yahudilerine gönderilen tek cümlelik bir telgraf vardı: “Siz duanıza bakın”.
Yani demek istiyordu ki, Siyonizme burnunuzu sokmayın…
Sayfa 88 - Ketebe YayınlarıKitabı okuyor
Yaşamımın geçitlerinde hep onun resmi vardı, biliyordum, yaşama, yaptıklarıma vermeye çalıştığım anlam belki de onun yüzüydü, benim için yaşamanın anlamı bu kesik, karaltılı desenlerden onun yüzünü çıkartabilmekti belki de..
Sayfa 125Kitabı okuyor
Şehir uyanıyordu.
Kuş sesleri çağıldıyordu hâlâ ve kargalar bana yaşlı sesleriyle çocukluğumu hatırlatıyordu, aşkı ve ölümü düşünüyordum, çocukluğumu, katillerin de öldüğünü, meyve bahçelerini ve sabah kuşlarının karanlıkta ötmeyle başladığını ve milyonlarca defa doğmasına rağmen sabahın hiç eskimediğini.
Doğan günden beklediğim bir şeyler vardı.
Ve bir gün kuşlar sabahı bensiz çağırana kadar da beklediğim bir şeyler olacaktı.
Karanlıkta Sabah Kuşları