#cesuryenidünya
“Kır çiçekleri ve manzara seyretmenin önemli bir kusuru var, bedavalar. Doğa sevgisiyle fabrikalar çalışmaz.”
Cesur Yeni Dünya baskı altına alınmış bir toplumun ne kadar uçlara varan yozlaşmalara maruz kalabildiği, ancak bu uçların herkese yalnızca ortalama bir yaşam sunduğu duygusuz dünyalarını anlatıyor. Tutku yok, inanç yok, aşk yok, bağlılık yok, mutsuz olma şansları bile yok. Ters giden bir şeyler olduğunda başa çıkma güçleri ellerinden alınmış, yalnızca birkaç saatlik bir kaçış için uyuşturucuya bağlanıyorlar. Üstelik bu sistem bugün korumaya çalıştığımız değerleri yıkarak bu düzeni kurmuş durumda. Çocuklar doğuştan itibaren kimseyi sevmemeye programlanıyor, bir çeşit robot topluma dönüşüyor. Ve durumlarından asla şikayetçi olmadıkları gibi kurtarılmak da istemiyorlar. Sürekli mutlu olmak onlarda bir çeşit zehirlenme etkisi yapıyor.
Kitabı okuduğunuzda bunların çoktan başımıza gelmeye başlamış şeyler olduğunu görüyorsunuz. Küçük yaşlardan itibaren aileyi yok eden, sürekli seks teşviki ile büyüyen, hissiz gençler yetiştirilmeye çalışılıyor. Özellikle günümüz ABD’si için o dönemde yapılmış üst düzey bir eleştiri. Yalnızca Amerika için geçerli değil elbette. Etkileri tüm dünyayı sarmış durumda. Bu da değerlerimize ne kadar sıkı sarılmamız ve korumamız gerektiğini çok etkili bir şekilde bizlere gösteriyor
Cesur Yeni DünyaAldous Huxley · İthaki Yayınları · 202160.4k okunma
Aklımızdan geçirdiğimiz, düşlerimizde yaşattığımız hayatın ve insanların gerçeklikle bağı olabilir mi?
İspanyol edebiyatından bir roman Teresa ile Laura. Dili yer yer beni zorladı açıkçası. Çevirinin bir ilgisi var mı bilmiyorum ama genel olarak soyut bir dili var. Daha önce benzerini bile görmediğiniz, ufuk açıcı türde betimlemelerle karşılaşabilirsiniz.
Romanı oluşturan hikaye genel hatlarıyla basit sayılabilir. Psikiyatristinin karısıyla tesadüfen ilişki yaşayan bir adamın yaşamı konu edilmiş.
Karakterlerin bir an için yaşamın başka bir boyutuna geçmesi, nesnelerin ruhlarını hissetmeleri, gerçeklik ile düş arasında incecik bir perdenin varlığı ve bu varlığın hissettirdikleri romanı oldukça özgün kılıyor.
Bana soru sordurtan, düşündüren kitapları çok seviyorum. Bu da onlardan biri oldu. Rahatlıkla okuyabilirsiniz.
Teresa İle LauraJuan Jose Millas · Can Yayınları · 199211 okunma
#kitapyorumum
#birdüşiçinağıt
Bir düş için ağıt, isminde her şeyi anlatıyor aslında. Farklı karakterlerde dört ayrı insanın yaşadıkları farklı hayatlar ama varılan hep yer aynı. En dip.
Kitapta bol bol uyuşturucudan bahsetmiş ama uyuşturucu bir araç. Tutunacak dal bulabilmek için, kendini güvende, mutlu bazen de havalı hissedebilmek için zihinde başlayan bir bağımlılık. Televizyon da aynı etkiyi yapabiliyor. Yapmıyor mu? Bazen bir insan. Bazen bir mekan.
Hayatımızın kontrolünü böyle değersiz, küçük, canlı/cansız varlıklara teslim etmek ne tür bir acizlik? Ki karşılığında kendimizi gerçek bir insan gibi hissedebilmeyi umalım. Tabi ki sevgisizliğin getirdiği bir acizlik bu.
Bu kitap yeraltı edebiyatından. Sevginin gücünü sevgisizlikle gösteriyor dolayısıyla. Kitabı kapattığımda bunun yüzüme tokat gibi çarpması beni bir kere daha yeraltı edebiyatına hayran bıraktırdı
Bir Düş İçin AğıtHubert Selby Jr. · Ayrıntı Yayınları · 2020299 okunma
#kitapyorumum
#koku
Koku, alışılmış konuların çok dışında bir konuya sahip. Bitirince kapağını kapatıp üzerine düşündüren türlerden. İçeriği ile ilgili fazla detay vermeden anlatmaya çalışırsam, diğer algılarının çok önüne geçmiş koku yeteneği ile kendini herkesten üstün gören, kibirli, kompleksli, sevgisiz büyüyen biri Grenouille. Ve kokusu yok! Kokmuyor. Bu yüzden hayatının hiçbir döneminde insanların ilgisini çekememiş.
Kendini konumlandırma çabası uğruna yaptığı şeyler sonunda, kendini tanrı olacak kadar iyi görmeye başladığında, hatta insanlar ona tapacak kadar çok sevdiğinde anlıyor; sevgi ile değil nefretle beslenmek istediğini kendine itiraf ediyor.
Dramatik bir sonu vardı. Grenouille, doğup büyüdüğü yıllardakinin tam tersi şekilde, insanların dikkatini ve sevgisini o kadar üzerine çekti ki, kendi sonunu kendi hazırlamış oldu.
KokuPatrick Süskind · Can Yayınları · 201921.9k okunma
#kitapyorumum
#divan
Divan, psikolojik gözlemlerin en derinine inen ama asla sıkıcı olmayan, akıcı, merak uyandırıcı bir kitap. İlginç bir tarz, böyle farklı kalemler okumayı seviyorum. Kitapta birden çok karakter var, hepsi de bir şekilde kendi iç dünyalarına dönüp kendileri ile yüzleşiyor, barışıyor, bir şekilde sorunlar çözülüyor. Ama hepsi o kadar farklı yollarla oluyor ki aklıma direk şu alıntı geldi: ”Görüyorum ki, başka yollardan gittiğimiz halde ikimizde aynı neticeye varmışız; ikimizde birer insan arıyoruz, kendi insanımızı.”
Yalom’un bu kitapla ilgili en sevdiğim yönü önyargıların ilişkilerimize ne kadar zarar verdiğini vurgulaması oldu. Hiç tanımadığımız birine baktığımızda bize kötü yönlerini gösteriyorsa, bunu neden yaptığını anlatıyor işte bu kitap.
Çok etkileyici
DivanIrvin D. Yalom · Ayrıntı Yayınları · 20215.2k okunma
İnsanın kendisini acısıyla önemsetmesi midemi bulandırıyor. Daha yüzündeki çizgilerden ruhunu görmeye fırsat vermeden ağrısını bir çırpıda anlatabilenlerden bu yüzden kaçınıyorum.
Sema Kaygusuz okuduktan sonra, ne okuduğumu tam tarif edemediğimi farkettim. Beni her seferinde dünyadan soyutluyor, sanki bir hayalin içinde geziniyormuşum gibi.
Tamamen kendine özgü bir tarzı var yazarın, okurken daha önce hiç benzer bir üslup görmediğinizi hemen farkedersiniz.
Ben elimdekileri kıyıp da okuyamıyorum gerçi
İnsanın en derinindeki duyguları ortaya çıkarıyor bu kitap. Beni benden daha iyi tanıyormuş gibi hissettim. Kendime dışardan bakıyormuşum gibi. Sanırım daha yakın tarif edemeyeceğim.
Şans vermeye değer bir kitap
KaraduygunSema Kaygusuz · Doğan Kitap · 2012292 okunma
