Şairler bir parça daha fazla insandır.Onlar ki;her cümlelerinde insanlığı titizlikle inceler ve onlara duygu olurlar.
"İnsan aydınlıkta karanlığı aramaz fakat karanlıkta hep bir ışık ister."
“Diyorum ki keşke bir şair olsaydım. İçimdeki yükün ağırlığını kelimelerin sırtına yüklerdim.”
“Diyorum ki keşke bir şair olsaydım. İçimdeki yükün ağırlığını kelimelerin sırtına yüklerdim.”
"Hatırlamak ne ağır bir eylem benim için. Unuttuklarım elbet vardır fakat asla unutamayacaklarım davar gibiydi. İnsan unutmaz, unutamaz bazı şeyleri..."
"İçimde birikenleri dışıma boşaltabilmeyi başarabilsem eğer, belki de iyileşecektim. İnsanın içi birikmesin, sonra ruh zarar görüyor, kalp ağrıyor, en sonunda beden körleşiyor."
"İnsan kimin yanında değerli olduğunu hissederse onun yanında nefes almak ister."
Ölüler için toprağın altı karanlık, körler içinse toprağın üstü. İki ayrı âlemde yaşayıp aynı yazgıyı paylaşan insanlar; ölüler ve görmeyenler...
“Parlak bir güneşin doğması için zifiri bir karanlığa ihtiyaç duyulur.”
İnsan, insanın içine umut üflemeli.