İhlası da sormuştun; ihlas bütün Amellerin Allah Teala için olması, insanların övgülerine veya yergilerine kalbinin değer vermemesidir.
Sayfa 30Kitabı okuyor
Tevekkülün ne olduğunu sordun; tevekkül Allah’ın vadettiği şeyler konusunda O’na olan inancını güçlendirmek, yani senin için takdir olunan şeyin, dünyadaki bütün insanlar bunu engellemek için çalışsalar bile mutlaka sana ulaşacağına, sana yazılmayan şeyin ise cümle alem toplanıp çabalasalar dahi sana ulaşamayacağına inanmandır.
Sayfa 30Kitabı okuyor
Senin cemalinden başkası için gözleri uykusuz bırakmak ne kayıp,
Seni kaybetmek korkusundan başka maksatla ağlamak ne kadar batıl!
Sayfa 21Kitabı okuyor
Nitekim Resulullah (sav) buyurmuştur ki: “ Kıyamet gününde insanların en ağır azap göreni, alim olup Allah’ın ilmini kendisi için faydalı kılmadığı kimsedir.”
Sayfa 18Kitabı okuyor
Öğüt kolaydır müşkül onu kabul etmekte.
Heva ve hevesine uyma yolunda gidenler için nasihat acıdır çünkü yasaklanan şeyler onların kalplerine tatlı gelir.
Sayfa 18Kitabı okuyor
Ey oğul Resulullah’ın (sav) ümmetine ettiği nasihatler arasında şu sözü de yer alır: “Allah Teala‘nın kuldan yüz çevirmesinin alameti, onun kendisine yaramayan şeylerle meşgul olmasıdır. Bir adam, şayet ömründen kısa bir parçayı yaratılış amacından başka bir yere sarf edecek olursa, bu hareket uzun uzun kederlenmeye, hasret çekmeye sezadır. Kırk yaşını geçip de işlediği hayırlar şerlerine baskın olmayan kişi cehennem için hazırlanmalıdır.” Bu nasihat ilim sahiplerine yeter.
Sayfa 18Kitabı okuyor
Türk Efsaneleri
Türk Efsaneleri
Kim demiş Türkler denizci bir ulus değil diye!
İnsanlığın ikinci atası Nuh Türk olup insanlığı gemisi ile Anadolu'da kurtardı.
Son Türk efsanesini canlı ölüler ibreti ile mahşer tufanı efsanesi olarak yaşıyoruz.
Yaşananlar yaşandı, yaşanacaklar yaşanacak.
Yaşadıklarınıza bir anlam veremiyorsanız, ilmi bir mana ile
Arşla arz buluştu.
Tüm esma yansıdı.
Varlık titredi. Hira titredi.
Resûl evine koştu.
Arş kalpli kadın kapıdaydı. Şefkat dolu kalbe seslendi:
“Örtün beni!
Örtün beni!”
Vahyin ağırlığını örtü teskin ederdi. Bildi mübarek annemiz, örtünün muhkem gücünü. O bilinçle örttü kendisini ve eşini.
Örtülere bürünmüş Resûl ve örtülere sarınmış annemiz anladı: Arş’ın dili olan vahyin ağırlığını ancak örtü taşıyabilirdi. Sır, örtü ile açıldı; örtü açılınca sır kapandı. Kalp ağacının Arş’ta dal budak vermesi için beden çekirdeğini örtü toprağında sarıp sarmalamak gerekirdi.
Vahyin ilk yansıması örtüye bürünmek oldu. Resûl’ün ilk hitabı da kadına: “Örtün!”
Utangaçlık nedir? Utangaçlık neden kötü.
[Cemre Demirelin yorumu üzerine!]
1-Başkası için varlık olma durumu.
İnsan doğası gereği başkasını kafasında kurgular.
(Buna ön yargı demek yerine ön izlenim diyelim çünkü yargılamak olumsuz bir anlam katıyor.)
Bu yüzden bireylerde başkaları tarafından kötü algılara maruz kalmamak için yaptığı şeylere ve gösterdiği davranışlara dikkat eder.
Bu
Bazı çağların düşünsel temelini oluşturduğunu düşündüğüm fikirlere çok kısaca değineceğim. Klasik Yunan’da bu, varlık fikriydi - birlikli, tözsel ve tanrısal bir varlık; ama panteizmde olduğu gibi şekilsiz değil, anlamlı somut formlarda var olan ve o formlar içinde şekillendirilebilecek bir varlık. Ortaçağ Hıristiyanlıgı’nda bunun yerini Tanrı
"Bütün dünya, benim için yalnızca senin yanında ilintili olduğu ölçüde varlık kazandı."
