Engels’in dediği gibi, “bizim evrene ilişkin evrimsel yaklaşımımızda ne bir Yaratıcıya ne de bir Yöneticiye yer vardır ve tüm mevcut dünyanın dışında bir Yüce Varlıktan bahsetmek, kendi içinde çelişkilidir” (On Religion, s. 295).
Evrenin günü dolunca, yani değişme zamanı gelince,
bütün o topraktan doğan ırk öldükten, her bir ruh kendi doğum zincirini tamamlayıp belirli kez toprağa ekildikten sonra, evrenin yöneticisi dümeni bıraktı, olup bitenleri seyrettiği köşesine çekildi. Evrene gelince, kader ve oluştan beri var olan eğilim evrenin hareketini tersine çevirdi. En
Varlıktan Evrene
Bilerek, bilinçli olarak doğruya uyduğunun ayırdında olarak Tanrı ile ilişkide olması bir insanın en önemli içsel arıklığı, kişiliğinin varlığıdır.
Sayfa 90 - Destek Yayınları
Varlıktan Evrene
Tanrı'yı, Kur'an'ı ve insanı gereği gibi anlayamayan kısa bilgileri aklı insanın kendi icadı sanıyorlar. Böylece Tanrı'nın yapısı olan Kur'an ile insanın yapısı olan aklı karşı karşıya getirerek çarpıştırıyorlar. Kuşkusuz Tanrı'nın yapısı en üstün gelmelidir. Mantıkları böyle çalışınca akıl işe yaramaz, o bir nesne diyemeze tutulmuşlar. İslâm'ı da, Kur'an'ı da, insanı da anlamamışlardır. Oysa akıl da Tanrı vergisi, Kur'an da Tanrı vergisi olunca arada söz söyleyecek durum kalmaz. Akıl önce Kur'an sonra verilmiştir. Kur'an aklın yetkisine ve anlayışına bırakılmıştır. Akıl onu anlayacak ve insanlara anlatacak.
Sayfa 67 - Destek Yayınları
Varlıktan Evrene
Tanrı insana yol göstergesi olarak aklı verdi. Ancak insana akıl yetmedi. Ayrıca insanın yaptığı dil ile ona ek ve yardımcı insanın yarattığı dil yoluyla oldu çünkü insan ancak kendi dili ile gönderilen öğretiyi duyar, okuyarak öğrenebilir.
Sayfa 65 - Destek Yayınları
Bizim evrene ilişkin evrimsel yaklaşımımızda ne bir yaratıcıya ne de bir yöneticiye yer vardır ve tüm mevcut dünyanın dışında bir yüce varlıktan bahsetmek, kendi içinde çelişkilidir.
- Engels