Öncelikle böyle bir kitap hakkında inceleme yazmak, haddime değil açıkçası ama kitabın bende bırakmış olduğu hisleri duyguları da yazmadan geçmek istemiyorum.
Kitap başta çok ağır ve de sıkıcı geldi, ama sonrasında olay örgüsü yavaş yavaş oturunca daha bir anlam kazandı.
Sabahattin Ali karakteri öyle güzel tasvir etmiş ki, her bir karakterde kendimi buldum. Karakterleri adeta ilmek ilmek işlemiş. Kitabın Bi yerinde Ömer oldum, bir yerinde Macide, bir yerinde Ömer'in arkadaşları oldum vsvs
Aslında benim anladığım kadarıyla, Sabahattin Ali içimizdeki farklı şeytanları kitaptaki karakterle bize sunmuş. İlk defa bir kitapta kendimi bu kadar ok gördüm. Bazı zamanlarda "İnsanlara bakışım, hislerim, duygularım meğerse bir şeytanın eseriymiş" dedim.
Daha çok şey yazmak istiyorum aslında, ama spoiler olmasın diye bu kadar yeterli diyim..
Herşeye rağmen İçimizdeki Şeytanları yenmek dileğiyle..