elveda aydınlığın ırmakları
artık sadece gölgeden, kandan
ve bir parça topraktan ibaretim
içinde kaybolacağım gölgenin koyuluğunda
bir vaveyla, bir çığlık gibi çanın
dehşetengiz vuruşunu bekliyorum.
Sayfa 31Kitabı okudu
Çaresizlik hep sana özgü müdür sanırsın
Yalnız sen mi kararır, küçülür, aldanırsın
Beni de sömürüyor bu zalim vaveyla
Vaveyla
Boşlukta sallanan salıncağım
Rüzgara karşı mağlup olan
Ya önce ya sonrayım
Zamansız bir vaveylayım
Bayram kokusunun hala
Tütün kolonyası olduğu evlerin
Zayıf ve sarı ışıkları vuruyorken sokaklara
Ben seni arayan avareyim
MDuvarınıza bir kalp çizdim,
İki oklu, kırmızı boyadan,
Korktum baş harflerimizi yazmaya
Karanlıktan kaçan çocuğum
âh, o vaveylâ olan yalnızlık;
kimin hüznüyle kışladık,
ve neyin hüznüyle doğduk...
"Bazen sana da ağır geliyor mu?Bazen senin de kalbin atmıyormuş gibi hissettiriyor mu?"
"Kalbinin atmadığını mı hissediyorsun?"
"Kalbi atan biri için fazla ölü hissediyorum..."
Sessizdim. Issızdım. Yalnız ve çaresizdim.
" -Aynı şeyi her gece yaşıyorum. Kendimi buna alıştırdım.
-Acıya mı alıştırdın kendini?
-Yaşamaya alıştırdım.
-Peki ya acı?
-Yaşamak zaten acıdır."
~VAVEYLA~
Çaresizlik hep sana özgü müdür sanırsın
Yalnız sen mi kararır, küçülür, aldanırsın
Beni de sömürüyor bu zalim vaveyla..
Sayfa 90
+Acıya mı alıştırdın kendini?
- yaşamaya alıştırdım.
+Peki ya acı?
- yaşamak zaten acıdır...
Vaveyla
Çığlık,feryat.Günümüzde sesizce atılanları da vardır.İçin yanar ama gülümseyerek atılır
Sayfa 32Kitabı okudu
"Hepimizin unutuğu birşeyler vardır bunca vaveyla içinde.Unutuğumuz aslında kendimizdir,kendimizi unuturuz bu acımasız hayatın vaveylası içinde.Dışdünyadaki gaileri bahane ederek aslında hep kendimizden kaçarız ve ceza olarak da sonunda kendimizi kaybederiz"
Sayfa 32Kitabı okudu
“Ona gülümseyecek misin?”
“Evet.”
“Daha bana bile gülümsemedin.”