Vay be dedim,öldüğün anda bütün mahremiyetin bitiyor. Hayattayken ister misin biri alsın telefonunu, açsın okusun bütün mesajlarını.
Spoiler vermeden ufak bir inceleme/değerlendirme yazmak istiyorum.
Zweig'in kalem karakterini yansıtan, ancak başyapıtları arasında sayılmasına engel olan bir finale sahip, sürükleyici öyküsü.
Evet bazı kitaplar ters köşe yapar, heyecanla ve pür dikkat okuduğunuz, kaptırdığınız ve olası senaryoyu okurken kafanızda biçimlendirdiğiniz halde mevzu umulmadık bir yere sürüklenebilir. Bu öyküde yazar bunu amaçlamış. Ancak beklenmedik senaryoya geçiş o kadar aniden, yüzeysel ve yavanki sanki kitabı yazmaktan sıkılmış ve bir anda bitirmeye karar vermiş Zweig.
Tabi yazar psikolojik çözümleme ve gerilim odaklı o kadar iyi eserler vermiş ki, bunu onlarla aynı kefeye koyabilmek mümkün değil. Yine de keyifle okunabilecek, şaşırtabilecek bir kitap. Okunur. Ancak şok etkisi yaratmaz, "Ben ne okudum vay be(Zweig etkisi diyorum ben buna)" bırakmaz.
Korku
6/10
İnsanlar Pook’u görüyorlar. "Bak! Atletik biri. Spor hakkında konuşmaktan hoşlanıyor. Muhtemelen bir sporcu.” Pook sonra felsefe konuşuyor. "Şuna bak! Kitap okuyor olmalı! O zaman Pook inek bir sporcu." Pook kadınları dinliyor. "Ah, çok tatlı. İyi Çocuk olmalı!" Pook daha sonra hatundan hatuna atlıyor. "Nasıl ya!? Pook İyi Çocuk ve aynı zamanda oyuncu!" Pook daha sonra bir kadını kızdırıyor. "Ne! Pook piç gibi bir şey!" Pook sonra bir konuşma yapıyor."Pook’a bakın! Pook bir hatip! Kendi radyo programı olmalı." Pook daha sonra bir dergiye makale yazıyor. "Vay be! Pook bir yazar olmalı! Pook’a bakın hele!" Ve bu böyle devam ediyor. Sonunda, Pook’un İyi Çocuk/ Oyuncu/ Piç ve yazar/hatip bir inek/sporcu. Kafalarının karışmasına şaşmamalı. Beni ne kadar çok tanırlarsa, onlara o kadar gizemli görünüyorum. Zira daha fazla değişim görüyorlar. Kadınlar Pook’u sevebilirler ama tanımlayamazlar.
Bugünlerde Doğu Swag şarkılarını severek dinliyorum. "Seni sen gibiler sevsin." diyor, kim olduğunuza göre bu dua da olabilir beddua da, vay be. Uzun bir kapanma sürecinden sonra sahalara geri döndüm yeni gelmedik geri geldik kfkgkg Biraz çabayla şu bir haftada kaç kişiyle tanıştım, neler yaptım sayamadım bile. Bazı gelişmeler var, beni pilatese gönderen, tavuk suyuyla çorba yapmayı, insanları sallamayı öğreten hayat size neler yapar bilemem dostlar, vaziyet alın bence kfkfkg İyi akşamlaar.
Mutluluk yaşanmaz, hatırlanır." diye
bir cümle okumuştum bir
yerde. Bu, böyledir.
Yaşarken farkında olmayız genelde
mutluluğun. Üstünden
seneler geçer, alelade bir anda burnumuzun direği sızlar ve şöyle
deriz; "Vay be! Ne de güzel zamanlarmış."
bu yüzden anda olup hayatımızın değerini bilelim ki elimizde sadece an’ımız var…
Vay be dedim, öldüğün anda bütün mahremiyetin bitiyor.
Bugüne Not;
"Mutluluk yaşanmaz, hatırlanır." diye
bir cümle okumuştum bir
yerde. Bu, böyledir.
Yaşarken farkında olmayız genelde
mutluluğun. Üstünden
seneler geçer, alelade bir anda burnumuzun direği sızlar ve şöyle
deriz; "Vay be! Ne de güzel zamanlarmış."
bu yüzden anda olup hayatımızın değerini bilelim ki elimizde sadece an’ımız var…
"Hatta uzun zamandır tanıdığınız, dost olduğunuz biri, bir an gelir, öyle bir iş yapar, öyle bir söz söyler ki; parmağınız ağzınızda kalır ve 'Vay be, ben bu adamı tanıyamamışım demek ki' dersiniz."
