"Vay beni leylak kokusundan çoban çevgenine,
arastadan ırmaklara çarkettiren dargınlık!"
İsmet Özel
Vay beni leylak kokusundan çoban çevgenine,
Arastadan ırmaklara çarkettiren dargınlık!
İsmet Özel
Vay beni leylak kokusundan çoban çevgenine
arastadan ırmaklara çarkettiren dargınlık! İsmet Özel
Vay beni leylak kokusundan çoban çevgenine
arastadan ırmaklara çarketiren dargınlık!
ve dünya bir kez daha üzerime gelir. Ben de bu şiire sığınırım.
Gençtim ya, ne farkeder deyip geçerdim
nehrin uğultusu da olur, dalların hışırtısı da
gözyaşı, çiğ tanesi, gizli dert veya verem
ne fark eder demişim
bilmeden farkı istemişim.
Vay beni leylak kokusundan çoban çevgenine
arastadan ırmaklara çarkettiren dargınlık!
Yola madem
çöllerdeki satrabı yalvartmak için çıkmıştım
hava bozar, yüzüm eğik giderdim yine
yaza doğru en kuduzuyla sürüngenlerin sabahlar
yola devam ederdim.
İsmet Özel