Kalçalarımı avuçlayarak açımı değiştirip, hassas noktayı tekrar tekrar okşadı aletiyle. Bıkmadı yorulmadı, aklımın kontrolünü kaybettiip de ben yeteneğimle gelene dek yavaş yavaş düzdü beni. İçimdeki her şey esrik ürpertilerle titreşir ve ben Gideon'ın altında sarsılırken çığlıkların bastırılması için omuzunu ısırdım. Bağrının derinliklerinden gelen bir homurtu koyuverdi, ıstırapla zevk karışımı bir şeyleri anlatan hırıltılı bir sesti bu..
TEREKE
Daha ben ölmeden paylaşın
Sabrım zamanım karımın olsun.
İşte boş cüzdanım cebimde
Oğullarıma kalsın.
Dostlara bıraktım türküleri,
Gözlerimi delikanlılara.
Hayallerim hepsine yeter,
Bolca dağıtılsın kızlara.
Gövdemi şölen ettim böceklere,
Mezarıma milyonlarca dolsun.
Özgürlüğü duyardı saçlarım
Bütün şairlere selam olsun.
Meşhurdur ki: Bir zaman İslâm kahramanlarından ve Cengiz'in ordusunu müteaddid defa mağlub eden Celaleddin-i Harzemşah harbe giderken, vüzerası ve etbaı ona demişler: "Sen muzaffer olacaksın, Cenab-ı Hak seni galib edecek." O demiş: "Ben Allah'ın emriyle, cihad yolunda hareket etmeye vazifedarım, Cenab-ı Hakk'ın vazifesine karışmam; muzaffer etmek veya mağlub etmek onun vazifesidir." İşte o zât bu sırr-ı teslimiyeti anlamasıyla, hârika bir surette çok defa muzaffer olmuştur.
Sen bakma bu kadar hüzünlü şeyler yazdığıma, ben çok gülerim. Ve gülerken hiç kimse yalan olduğunu anlayamaz.”
“evet belki bağırdım fazla haklı olmaktan
evet belki fazla sert fazla politik ve kaba
ama bunu biz yaptık ikimizin marifeti
ben yazdım sen okudun artık hepsi senin
suçu bana atamazsın çekip gidemezsin
aramızda yaşanan her şey yalanmış gibi”
Sayfa 103
"Bir insanın “ben hem Müslümanım, hem tasavvufçuyum” demesi öyle mantıksız bir şeydir ki... Aklını kullanan herkes tasavvuf ile Kur’an’ın zıt olduğunu görür ve kabul eder. Bunu kabul edemeyenler; bizim gelenekçiler, cemaatçiler, birtakım ilahiyatçılar ve tasavvufçulardır. Kısacası “atalarının dini”nin etkisinden kurtulamayanlar…"
Sayfa 204
Çok gençken ben de Trophonius'un mağarasında gülmeyi unutmuştum, yaşım ilerleyince gözlerim hakikati görür oldu ve yine gülmeye başladım, o günden beri de bunu bırakmadım. Hayatın anlamının ekmek parası kazanmakta, amacınınsa yüce divan üyesi olmakta yattığını, sonra zengin bir kızı elde etmenin aşkların en ateşlisi, paraya sıkışınca yardımlaşmanın dostluğun en yüce göstergesi olduğunu, çoğunluğun doğru olduğunu söylediği her şeyin erdem olduğunu, nutuk vermenin şevklendirici, 10 rbdı ceza yemeyi hiçe saymanın yüreklilik, akşam yemeğinden sonra afiyet olsun demenin samimiyet, yılda bir kez komünyon ayinine gitmenin Tanrı korkusu olduğunu artık görüyordum. Bunu gördüm ve güldüm.
gerçek acıtmaz beni
Güne sabah namazı arkası yazı dersiyle başladım. @be- hiyemalkoc heyecan verici bir alıştırma getirmişti
derse. Bir Didem Madak şiirinin her dizesini okuyor ben de iki dakika içinde alt satırlar yazıyordum. Sonucu çok sevdik ikimiz de:
“Düşündüğünüz kadar iyi bir insan de- ğilim ben. Kalbim o kadar temiz, niyetlerim o kadar
Hz. İsa (a.s.)
Ben Allah'ın izni ile ölüleri diriltmekte hiçbir zorluk çekmedim; fakat ahmakları tedavi etmekte cahil kaldım.
Sayfa 174 - Destek Yayınları
Ne zaman bu pınara su içmeye gelsem pınarın kendisinin de susamış olduğunu görürüm ve ben onu içerken o da beni içer.
Bir pelenirim yok,
uçamıyorum belki ama,
bitip tükenmez bir sabrım ve
gelecek güzel günlere inancımla,
ben de bir super kahramanım.
Büyücü Virgil kendini parça parça doğrattı, bir kazana attırdı ve sekiz gün kaynattırdı, bu işlemin onu gençleştireceğini umuyordu. Birini başına gözcü koydu, gelip geçenlerin kazana bakmasına engel olacaktı. Gözcü merakına yenildi ancak daha çok erkendi, küçük bir bebek olan Virgil bir ciyaklamayla ortadan kayboldu. Ben de kazanın içine, hayatın ve tarihsel gelişimin kazanının içine fazla erken bakmış olmalıyım ve büyük olasılıkla hiçbir zaman çocuktan öte bir şey olamayacağım.
Sayfa 74Kitabı okuyacak
Toplumu bir arada yaşatan, yazılı olmayan kurallar dizisi burada yok. Nihilist bir dönemden geçiyoruz; sadece ben ve çevrem değil, herkes böyle. Kimse hayatından memnun değil. Herkes derin
bir huzursuzluk içinde kıvranıyor; daha iyi bir hayata ulaşmak istiyor ama o yeni hayatın ne olduğunun da farkında değil. Tarifi yok; dolayısıyla toplumun mitolojisi ve ideali de yok. Bu yüzden bir nehrin suları bizi önüne katmış götürüyor. İnsanlar akıntıdan kurtulmak için kıyıdan sarkan dallara tutunmaya çalışıyorlar. Kimi din dalına tutunuyor, kimi milliyetçilik, kimi Kürtçülük; kimi ise nihilizme gömülüyor."
Sayfa 91Kitabı okudu
Bir tek kadın da değil, bir dünyayım ben!
Sayfa 47Kitabı okuyor
Masallarda her insan için bir ilksel imge vardır, yeterince aranırsa bulunur.
Şu dilber, tıpkı Pamuk Prenses'teki Kraliçe gibi, en güzel ben miyim diye soruyordur aynaya. Ömründe bir an bile huysuzluk ve titizlenmekten vazgeçemeyen cadaloz, boyuna "o kadar tokum ki, tek yaprak istemem, mee, mee" diye meleyen keçinin burnundan düşmüş gibidir…
