Herşeyi Anlıyorum ve bu beni öldürecek !
"Dostoyevski bir toplantıda yüksek sesle okuduğu bir şiir nedeniyle Çar tarafından Sibirya’da hapse mahkum edilir. Hapis cezasını bitirdikten sonra anılarını kaleme aldığı “Ölüler Evinden Anılar” adlı kitabı yazar. Kitapta, hapishanedeki hayatından önce insanları tanıdığını sandığını ama yanıldığını burada anladığını belirtir. Yazar, “kara halk” olarak tanımladığı bu kitleyle karşılaştıktan sonra insanları çözümlemeye ve kendi iç dünyasının derinliklerine inmeye başlar.
Dostoyevski hapishanedeki bir köpeğin yanından geçen her mahkum tarafından tekmelendiğini gözlemler. Köpek mahkumlardan kaçmadığı gibi yanına bir mahkum yaklaştığında eğilerek tekmelenme pozisyonu almaktadır. Dostoyevski bir gün köpeğin yanına yaklaşıp başını okşar. Köpek şaşkın şaşkın ona bakarak hızla yanından uzaklaşır ve acı acı havlamaya başlar. O günden sonra köpek Dostoyevski’yi her gördüğünde ondan kaçar.
Ruhu köleleştirilmiş bu köpek bir sevgi açıdır. Bu durum insanlar için de geçerlidir. Hayatları boyunca haksızlığa ve kötü davranışlara uğramış sevgi açları iyi bir davranışla karşılaştıklarında nasıl davranacaklarını bilemezler. Bazen kötü davrandığınız insanlar size tapar, bazense iyi davrandıklarınız sizden nefret eder. Böyle insanların gözünde onları aşağılamanız onlar için bir beklentidir. Sizi gözlerinde yüceltirler. Eşit ve iyi davrandığınızda ise onların gözündeki değeriniz birdenbire düşer..."
Puta Tapınma
Tarihte duyumculuk, materyalizm ve animiz her zaman iç içe var olmuşlardır. Duyumculuk ve materyalizmi kabul eden toplumların dini yönelişleri puta tapınmada ifadesini bulur. Çünkü duyumcu bakış açısına sahip kimseler, gözlerinin görmediği bir tanrıya iman etmekte oldukça zorlanırlar. Dikkatleri ni çeken somut bir sembol ararlar. Fitri duygularını tatmin etmek için çabucak putlar yaparlar ve yaşamlarının diğer kesitlerinde olduğu gibi onlara ruhani anlamlar yüklerler.
Hz. İbrahim işte bu tür bir toplum içinde yetişmişti. Toplumda putperestlik, -materyalist hayatın diğer alanlarında olduğu gibi- en yüksek zirvesine ulaşmıştı. Yüce Allah onlardan şu şekilde söz etmektedir:
Onlara bir de İbrahim'in hikayelerini anlat. Babasına ve kavmine: "Neye tapıyorsunuz?" demişti de onlar: "Putlara tapıyoruz; saygıyla onların huzurunda duruyoruz" dediklerinde, şöyle demişti: "Dua ettiğinizde işitmiyorlar değil mi? Size fay daları da dokunmuyor, kötülük de edemiyorlar." "Evet ama atalarımızın böyle yaptıklarını gördük". dediler. İbrahim: "Şimdi anladınız mı neye tapıyormuşsunuz? Siz de eski atalarınız da; onlar bana düşman ama alemlerin Rabbi değil; beni yaratmıştı, şimdi de O yol gösteriyor; beni O yediriyor, içiriyor; hastalandığımda yine O iyileştiriyor; beni öldürecek olsa da, sonradan diriltecek; hesapların görüleceği gün hatalarımı bağışlayacağını umuyorum.
Sayfa 52 - MahyaKitabı okudu
