Peygamberler Peygamberinin fakri, nefsin acze ulaştırılmasıdır. Zaten nebilerin gönderilmesinde ve insanların Şeriatle mükellef tutulmasındaki hikmet, nefsin taciz ve tahribidir. Şeriatler, nefs hevâ ve hevesinin defi içindir. İnsan Şeriate bağlandığı nisbette
nefsaniyetten uzaklaşır ve Şeriate olan alâkasının kemâli kadar nefsi zevale uğratır.
Meselâ, zekât olarak bir dirhem vermek, kendi nefs ve arzusiyle bin altın vermekten üstündür ve nefsi tahripte faydalıdır. Zira onu emreden, insanın kalbi değil, Şeriattir. Ve bayram günü Şeriat emriyle yemek yemek yıllarca nafile orucu tutmaktan menfaatlidir. Ve yerine getirmek emeliyle iki rekât sabah namazını cemaatle kılmak, bir yıl nafile namazından faziletlidir.
Herkesin bir putu vardır. İşte nefs içimizde var olan bir puthane gibidir. Ne yanımız eksikse o yanımızdan saldırır ve eksik yanımızı put eder gönlümüze.
*NEFSİN ZIDDI AŞK*
Beden bir mescid
Kalp o mescidin imamı
Diğer azalar ise cemaattir...
Imam yönünü kabeye çevirmese,yalan yanlış okusa cemaat "uydum imama" dese o namazın sahih olamayacağı gibi gönlünü nefsin oyunlarıyla Hak'tan saptırmışsan azalarının yaptıklarıyla çok da övünme derim!!!
Rabbimiz şöyle buyuruyor:
*«Allâh’ın mescidlerini ancak
Bir insan gerçek bilgiye sahip olmasina rağmen inanmiyorsa, bu durumda sorun epistemolojik değil psikolojiktir; aklın ve muhakemenin önüne nefs, ego, inat, çıkar gibi başka unsurlar geçmiş ve insanın bilme ve inanma yeteneklerini köreltmiş demektir. Kur'anî manada bilginin temel işlevi, insanı hakikate ve manevî kurtuluşa ulaştırmaktır. Bu durum, bilgiyi
dogmatikleştirmez; tersine ona varoluşsal ve manevî bir işlev kazandırır.
Sayfa 194Kitabı okudu
Hz Adem
Allah’ın ve Resulü’nun Selam ve Bereketi Üzerinize Olsun.
Öncelikle ‘’ADEM’’ sözcüğünün kelime anlamı bize onun ve kıssasının hakkında birçok ipucu veriyor aslında.
*ADEM:yokluk,hiçlik anlamlarına gelmektedir.*
Dünya hayatı zıtlıklar kanunu üzerine yaratılmıştır.Herşey zıddı ile bir anlam kazanır ve herkes içinde barındığının zıddı ile
Gördüm ki insan, dört özelliğiyle
hayvanlardan ayrılmış... Bu dört şey, dünyada
ne varsa hepsini içine alır: hikmet, iffet, akıl ve
adaletten bahsediyorum. Bilgi, edep ve
kabiliyet, hikmete girer. Benliğe hakim olma,
sabır ve vakar akla girer. Haya, geniş
gönüllülük ve şahsiyetlilik iffete girer. Doğruluk,
iyilik, nefs murakabesi ve güzel ahlak ise
adalete girer. İşte bütün üstün nitelikler,
bunlardan ibarettir; kötülükler bunların zıddıdır.
