Hz. Âişe... Resûl-i Ekrem"in insanların en sevimlisi olarak vasıflandırdığı, genç yaşta müminlerin annesi olma şerefine nail olan güzide insan... Hz. Âişe, sadece vefalı bir eş değil, aynı zamanda güçlü zekâsı ve hafızasıyla Allah Resûlü"nün terbiyesinde yetişmiş mükemmel bir talebeydi. Âişe (ra), Allah Resûlü"nün kimi zaman takdirine, kimi zaman ise ikazına neden olan davranışlarını bizzat kendisi sonraki nesillere naklediyordu. Kendisinin rivayet ettiği olaylardan biri, Hz. Peygamber"in eşlerinden Safiyye bnt. Huyey ile alâkalıydı. Hanımları arasında, Hz. Peygamber"e en çok düşkün olan Hz. Âişe, Resûlullah"la birlikte bulunduğu bir gün, mizacındaki kıskançlıktan mı, yoksa eşine olan aşırı sevgisinden midir bilinmez, Safiyye bnt. Huyey hakkında hoş olmayan bazı sözler söylemişti. Hz. Peygamber"e, Safiyye"nin boyunun kısa oluşunu ima edercesine eliyle işaret ederek, “Ey Allah"ın Resûlü, sana Safiyye"deki şu hâl yeter.” demişti. Her ne kadar masum görünse de bir insanı arkasından çekiştirme mahiyetindeki bu sözler karşısında Allah Resûlü, hemen Âişe"yi ikaz ederek, “Sen öyle bir söz söyledin ki, o söz denize karışsaydı denizin suyunu bozardı.” buyurmuştu.
Sayfa 431
Ew şewqe ji bo te ra zeban e
Ev pêhte ji bo mi ra ziyan e
Pêhta ji dilê mi daye ser ser
Hukmê diketin li bayê serser
Her çendi bi şev dimînî bêdar
Subhan dinivî hetta ve êvar
Êvar û seher bi roj eger şev
Ez her disojim wesa li ser hev"
...
Nefes alıp verecek, geçer az kala
Benim alevimse beladır, bela
O, baş kaldırmamış yürekten, abes
Onu hiçbir rüzgar söndüremez!
Geceleri benim gibi uyanık kalırsın
Gündüzse yorgunluğunu yatıp alırsın
Bense bütün gün her seher, akşam
Alevi sönmeyen, yanan mumum, mum
Sayfa 296
Hz. Muaviye (ra)
"Biz neșemizle dünyanın çiçeğini, yaşamımızla onun lezzetini aldık. Dünya ise peyderpey bunu bizden alıverdi. Bizi yalnız bırakarak kederlenmemize sebep oldu. Böyle dünya yurduna yazıklar olsun!"
Muaviye bin Ebi Süfyân (ra)'ın ölüm döşeğindeki sözleri;
"Ey Muaviye, yașlandıktan sonra mı Rabbini zikrediyorsun? Bunu gençlik dalları henüz yemyeşil ve tazeyken yapman gerekmez miydi?"
Sonra daha yüksek sesle ağlayarak șunları söyledi:
"Ya Rabbi, șu katı kalpli ihtiyara merhamet et! Allah'ım, ayak sürçmelerini azalt. Hatalarını bağışla. Senden başkasına ümit bağlamayıp, bașkasına güvenmeyen șu kuluna yumuşakça hilminle muamelede bulun."
Sayfa 104Kitabı okuyor
Hz. Hüseyin efendimiz (ra)
"Dünya değişti, çirkinlești. İyilik arkasını dönüp gitti. Sadece kaptan sızan bir damla kadar kaldı. Hakla amel edilmediğini, batılda ise sınır tanınmadığını görmüyor musunuz? Mümin Allah'a kavuşmaya çalışsın. Ben ölümü bir saadet, zalimlerle yașamı ise cürüm görüyorum."
Sayfa 103Kitabı okuyor