İlk başta değişik geldi kitabın söylediği. Kafaya takma değil kafaya takmalısın diyordu. Zaten kitabın anafikri kafaya takmadan yaşayamazsın ama neyi takıp takmayacağını sen seçebilirsin. Mesela kariyere sana kaba davrandığı için kafayı takmak yerine çocuğunun eğitimi ya da gelişimini dert edinebilirsin çünkü o kasiyerin davranışına kafayı takmak hayatındaki hiçbir şeyi değiştirmeyecek.
Kitabın ortalarına doğru diğer kişisel gelişim kitaplarına benzemeye başladığını düşündüm. Güzel şeyler öğütlüyordu ama hep bilindik şeylermiş gibi geldi.Sonuna doğru ise fikrimi tamamen değiştirdim. Bu kitap aslında kapital düzene karşı koymaktadır.Düzenin bize sunduğu ve bizim de hiç sorgulamadan kabul ettiğimiz ve evrildiğimiz bu değişimin kökeninde verilen sen özelsin, sen biriciksin, sen bunu hak ediyorsun, sen buna değersin mesajları bizleri giderek daha bencil insanlar haline getirmekte ve mutsuzluğumuzun temelinde de bu yatmaktadır. Kitap son bölümü de ölümümüzün bilincinde olmanın bize ne kadar faydalı olduğu ile tamamlamış ki bu konuyu ikilemde kalmış bir insan olarak çok faydalı ve kitabın bitirişi için çok anlamlı buldum. Kitap oofff harika aman aman hayatım değişti diyecek bir kitap mı hayır fakat okuduktan sonra ufak tefek farkındalıklar ve başka açılardan bakış kazandırması sebebiyle oldukça faydalı. En azından bilindik hayal et, umut et,çalış ve elde et, çakralarını aç,evrene mesaj gönder zırvalıklarından tamamiyle sıyrılmış ve doğru tespitlerle argüman biriktirmiş bir kitap.