“BU DA GEÇER YA HÛ”
Dervişin biri, uzun ve yorucu bir yolculuktan sonra bir köye ulaşır. Karşısına çıkanlara, kendisine yardım edecek, yemek ve yatak verecek biri olup olmadığını sorar.
Köylüler, kendilerinin de fakir olduklarını, evlerinin küçük olduğunu söyler ve Şakir diye birinin çiftliğini tarif edip oraya gitmesini salık verirler. Derviş yola koyulur,
“Şimdi kendime bir hikâye anlatacağım ve artık sadece buna inanacağım. “
Sayfa 12Kitabı okudu
Burada yazdıklarım videodaki ile aynı bundan dolayı da linki de bırakıyorum buraya merak eden bakabilir; youtu.be/J-5hWAN2S9E
Dostlar selamlar öncelikle nasılsınız umarım iyisinizdir. Klasik giriş yapmak istiyorum yine de durumu anlatayım. Abi bilmiyorum yani son zamanlarda olan olaylar yani bilerek mi bana geliyor yoksa hakikaten böyle gerçekten anlamıyorum. Öncelikle şunu söyleyeyim hayatın sizin önünüze ne getirdiği bilemiyorsunuz. Ben kendi istediğim videoları yapmak istiyorum yani kitap incelemeleri yapmak istiyorum, sesli kitap yapmak istiyorum ancak diyorsunuz ki evet bugün de buraya kadarmış. Maalesef son günlerde biliyorsunuz hatta son aylarda diyelim. Ben hep diyorum işte okul açılacak, acayip mutluyum içim içime sığmıyor, işimden tutun da etrafımdaki arkadaş çevreme kadar birçok şeyi okula bağlamıştım. Ancak bu son iki gündür emlakçı ile falan sıkıntı yaşıyoruz çünkü ev çok pislik içindeydi.
Yani bunun temizliği, evin giderleri yemek vs derken bunlar hep ciddi paralar tutuyor ancak bunu yanında dün gece tam yatacağım zannediyorum 12 gibi oda arkadaşım uyandırdı ve dedi ki okullar dedi 4 Ekim'e kadar ertelendi.
Tabii bunu duyunca beynim vurulmuşa döndüm çünkü ya arkadaş bak insanlar o kadar para harcıyor tamam mı, insanların umudu var yani şimdi okul açılacak diye ben bütün planlarımı bunun için yaptım ve oda arkadaşımla beraber çok ciddi paralar yatırmıştık şimdi hepsi çöp oldu ve tekrar İzmir'e dönmek zorunda kaldım. Şunu demeye çalışıyorum, arkadaş bu ülkede kurumlar ve insanlar neden hep belirsiz ve net değil.
Burada bitireyim videoda zaten daha detaylı bahsetmiştim bu durumdan yani sözün özü yine Türkiye ve yine belirsizlik.
Şimdi geçmişle geleceğin tam ortasındayız ve artık ne geride bıraktıklarımızın ne de gelecekte olanların bir önemi var. Hayat, içinde yüzdüğümüz kurşuni denizin ortasındaki şu ana sıkışıp kaldı. Birkaç saat ya da birkaç gün sonrası kocaman bir boşluk.
Sayfa 24Kitabı okudu
okumadan beğenmeyin , lütfen:)
Çocuk buyukannesine sorar:
_Büyükanne sen her şeyi çok biliyorsun gelip herkes sana soru soruyor, dert anlatıyor ,sonra da yanından yüzleri gülümseyip ayrılıyorlar nasıl bir cevap veriyorsun bilmiyorum ama galiba cevaplarından memnun ayrılıyorlar…O yüzden ben de uzun zamandır herkese sorup da anlayamadığım bir soru sormak istiyorum
"Ne mutlu size, ey yoksullar!
Çünkü Tanrı'nın Egemenliği sizindir.
Ne mutlu size, şimdi açlık çekenler!
Çünkü doyurulacaksınız.
Ne mutlu size, şimdi ağlayanlar!
Çünkü güleceksiniz.
İnsanoğlu'na bağlılığınız yüzünden
İnsanlar sizden nefret ettikleri,
Sizi toplum dışı edip aşağıladıkları
Ve adınızı kötüleyip sizi reddettikleri zaman
Ne mutlu size!
O gün sevinin, coşkuyla zıplayın!
Çünkü gökteki ödülünüz büyüktür.
Nitekim onların ataları da
Peygamberlere böyle davrandılar.
Ama vay halinize, ey zenginler,
Çünkü tesellinizi almış bulunuyorsunuz!
Vay halinize, şimdi karnı tok olan sizler,
Çünkü açlık çekeceksiniz!
Vay halinize, ey şimdi gülenler,
Çünkü yas tutup ağlayacaksınız!
Bütün insanlar sizin için iyi sözler söyledikleri zaman,
Vay halinize!
Çünkü onların ataları da
Sahte peygamberlere böyle davrandılar."
Sayfa 155Kitabı okudu
