Kendimizi Tanımak
"insan kendindeki eksik ve zayıf değerleri, üstelik insan hayatının hiçliğini hesaba katarak düşünecek olursa, hiçbir değeriyle övünmeye kalkışmaz"
Sayfa 25 - Panama YayıncılıkKitabı okuyor
Kendi Kendisiyle Yetinme
"ama nasıl şükrediyorum Tanrı'ya, varımı yoğumu bana aracısız vermiş, beni yalnız kendisine borçlu kılmış olduğu için! Nasıl yalvarıyorum ona gece gündüz beni hiçbir zaman, kimseye karşı ağır bir minnet altına sokmasın diye! Ne mutlu bir özgürlükle bunca zaman yaşadım. Onunla bitsin ömrüm! Tek istediğim kimseye muhtaç olmadan yaşamak..."
Sayfa 26 - Panama YayıncılıkKitabı okuyor
İnsan ve Ötesi
"insan, varlıkların en zavallısı, en acizi ve en güçsüzü olmasına rağmen en mağrur olanıdır"
Sayfa 35 - Panama YayıncılıkKitabı okuyor
İnsan ve Ötesi
"biz insanlar, diğer varlıkların ne üstünde ne de altındayız. Bilge kişi der ki: gökyüzünün altındaki her şey, aynı yasanın ve aynı kaderin emri altındadır."
Sayfa 35 - Panama YayıncılıkKitabı okuyor
Yalnızlık
"insan, içindeki sıkıntıyı defetmediği sürece yer değiştirmek onu çok daha fazla bunaltır.
... kalabalıktan kaçmak yetmez, bir yerden başka bir yere gitmekle iş bitmez: içimizdeki kalabalık hallerimizden kurtulmamız, kendimizi kendimizden koparmamız gerek..."
Sayfa 44 - Panama YayıncılıkKitabı okuyor
Benim İzmir’im...
Açıkhava sinemasını hatırlıyorum. Ferdi Tayfur’lu filmleri.
Kapının önünde çiğdem satan çingene çocuğunu ve ahşap,
renkli sandalyeleri. Merkez lokantasını.
Öğrenci kredisinin alındığı gün yenen
pilav üstü döner ve telkadayıf ziyafetlerini.
Bornova Postanesi’ni hatırlıyorum.
Ödemeli Avanos konuşmalarını. (...)
Çınar Pastanesi’ni hatırlıyorum. İlk sevgili, ilk buluşma.
Hesabı ödemeye param yetecek mi?
İçim titreyerek hatırlıyorum. Meyhanelerini hatırlıyorum.
Yiyeceğini yanında getirdiğin, sadece şarap satılan meyhanelerini.
Duvarlarını şiirle doldurduğumuz öğrenci evlerini.
Yataksız ranzaları ve afiş, korsan sonrası sığınaklarımızı.
Velhasıl kelam, “nereye gidersem gideyim, ardımdan gelecek”
o şehri hatırlıyorum. Gençliğimi, yazgımı, umutlarımı, duru, saf ve
katışıksız bir ömrü bahşeden yurdumu, İzmir’imi!
Sayfa 240 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
