Öncelikle eser üzerine ne söylense az.19. Yüzyıl Rus Edebiyatı için "Altın Çağı" olarak adlandırılır. Döneme damgasını vuran "oblomov" kavramını literatüre sokan Gonçarov da pek çok yazarı etkilemiştir. Oblom da Rusça'da "enkaz" başka bi kaç dilde "tembel" demektir. Kitabın ana karakteri İlya İlyiç Rus toprak zengini bir ailenin mirasçısı toprak ağasıdır.Büyük bir şehirde öğrenim görmüş memuriyete atanmış ama toprak ağalığını üzerinden atamamış memuriyeti de bırakıp uşağı ile bi eve yerleşmiş ve hiç ilgilenmediği çiftliğinden köylülerinden gelen para ile yaşamını sürdürmüştür. Tembelliğin sembolü haline gelse de onunki bilinçli bir atalet halidir.O kendisini düşünce işçisi olarak adlandırır.Hayalperest ve iyi niyetli Oblomov eski Rusyayı miskinliği yakın arkadaşı Stoltz ise batıyı Almaya'yı çalışkanlığı azmi sembolize eder.Oblomovu aşk bile bu uyuşukluktan kurtaramaz.Stoltz ve Olga'nın bütün çabalarına rağmen evinden odasından yatağından çıkıp hayata karışmaz.Okurken oblomovlaşıp bitirememe korkusu yaşatan eser oldukça keyifliydi.Oblomovun büyüsüne kapılmamak elde değil hakikaten onu tanıyan onu sevmeden edemiyor.Yalnız Lenin kitapla ilgili Oblomovluk durumunu şu sözlerle eleştirmiştir, “Rusya üç devrim geçirdi, ama yine de Oblomovlar kaldı; çünkü Oblomovlar yalnız derebeyleri, köylüler, aydınlar arasında değil, işçiler komünistler arasında da vardır. Onu adam etmek daha çok zaman yıkamak, temizlemek, sarsmak ve dövmek gerekecektir.” gibi bir yorum yapmıştır.