Nasıl da kendi yaptıklarını biz yapmış gibi anlatmışlar… İftiralara önce Dostoyevski'nin Karamazov Kardeşler romanında raslamıştım. Güya Türkler Bulgar'lara zulmetmiş. Hamile kadınlarının karınlarını deşmiş, küçük çocukların başlarını hedef tahtası yapmış, masum insanları sırf Hristiyan oldukları için acımasızca katletmişler. Kitabı okumayı orada kesip kendince koyu bir Hristiyan olan Dostoyevski’ye ver yansın etmiştim. Sonra Tolstoy'un Anna Karanina romanında rastlamıştım aynı iftiraya. Ama hakkını yemeyeyim Tolstoy Dostoyevski’den daha insaflı çıkıp ayrıntılara girmeyip Bulgarlara yardıma giden Rus gönüllülerinden bahsetmiş. Şimdi Okay Tiryakioğlu’nun, Tuna ve Plevne’nin Unutulmayan Kahramanı Gazi Osman Paşa’yı okuyorum. Olayın gerçekte ne olduğunu İngiliz elçisi Lord Gladstone Rus elçisine şöyle anlatıyor: “Dünya üzerinde bizim haberlerimiz konuşulduğu gibi yarın da bizim yazdıklarımız okunacak. İnsanlar bize inanacaklar; neden biliyor musunuz? İnanmak isteyecekler, çünkü onlardan evvel biz yazacağız. Onlar geç kalacaklar Balkanlar’da. Türkler’in sözde katliamlarıyla yok olan halklar için, tüm Avrupa ve Amerika kamuoyunu ayağa kaldırmayı başarmadık mı? Başardık elbette, ancak onlar masumiyetlerini ispatlayacak tek bir etkili yazı dahi yazıp dünyaya okutmayı beceremediler.” Yani Rusya’nın ve Batı’nın etkili kalemlerinin uydurmasıymış tüm bu iftiralar…
