Kendime dışarıdan bakınca olan biteni ayan beyan görüyor dum; yırtıcı, çirkin bir kuş karnımın üstüne çökmüş, siyah sivri gagasıyla göğsümün tam ortasını, kalbimin durduğu yeri perva sızca deşiyor, dinlenmek için kafasını yukarı kaldırdığında kızıl kan damlaları ağzından aşağıya, ince uzun boynundan gövdesine doğru bir patika gibi süzülüyordu.