Reader Follow Recommendations
İçimden gelen o çığlığı sahiden kopardım mı,yoksa ruhumun çığlığı olarak sessiz mi kaldı ?
Oynamak hoştu ve yaşamları öylesine dopdoluydu ki,umuda gerek duymuyorlar,umudun ne olduğunu unutuyorlardı o sırada.
Yani korku sizlere zarar vermez.Düşlerin zarar veremediği gibi...
Tiyatro bitti.Beklemeye lüzum görmüyorum.
İnsan büyüyüp geliştikçe aldığı yaralar daha derinleşir.