“…önümde İstanbul şehrinin acımasızlığının, yitmişliğinin, kendi kendini, insanlığını unutmuşluğunun, çok şeyler yitirmişliğinin bir anıtı, yüzlerce kuş başından dikilmiş bir anıtı duruyordu.”
79 syf.
·
Not rated
Reader Follow Recommendations
Kitapsever insanlar hakkındaki klişelerden biri de yalnız olduklarıdır, halbuki beni yalnızlıktan kurtaran kitaplardı. Eğer bir şeylere fazla kafa yoran biriyseniz, farklı tellerden çalan bir dolu insanla çepeçevre kuşatılmaktan daha yalnız hissedebileceğiniz bir yer yoktur yeryüzünde.
Zihnin de bir galaksi. Işıktan çok karanlık var. Ama onu ışık değerli kılar.
Masumiyetleri kanıtlanana kadar azizleri suçlu saymak gerek.
Kelimelerle hikayelerin insanın kendini yeniden bulması için yollar, haritalar sunduğunu keşfettim. Edebiyatın insanın hayatını ve aklını kurtarabildiğine gönülden inanıyorum artık.