İntiharı düşünen bir insan için en kötü şey kendisini öldürmesi değil, bunu düşünüp yapmamasıdır. İntihar düşüncesine -bir alışkanlık haline gelen intihar düşüncesine- yol açan manevi çöküntü kadar aşağılık bir şey yoktur. Sorumluluk, vicdan, irade gelişigüzel yüzüp durur bu ölü denizde, sulara gömülse bile rastgele bir akıntıyla yeniden ortaya çıkar.
Önceden vicdan ne kadar çok azap çektiriyordu! Ne kadar keskin dişleri vardı öyle! Peki, bugün derdimiz ne acaba? Bir dişçi sorunu.
"Doğal olarak geliştiğini söylediğimiz vicdan yasaları alışkanlıklardan kaynaklanır. Etrafında oluşan ve kabul edilen düşüncelere ve geleneklere saygılı her insan , ne vicdan azabı duymaktan kaçınabilir ne de onlara kabul etmeksizin uyma becerisi gösterebilir."
Size acı veren şeyleri sık sık tekrarlayın, vicdan azabından kurtulmayı başardığınızı göreceksiniz; tutkuların meşalesini, menfaatin güçlü yasalarını çıkarın karşısına, kısa zamanda darmadağın edersiniz bu duygunuzu.
Bilgi yayıneviKitabı okudu
Əslində hər bir insanda mövcud olan vicdan adlı bir şey var ki,onun nə olduğunu indiyə kimi heç kəs tam mənası ilə anlamayıb.Bəlkə də vicdan bizim məkanı,forması,kimliyi və necəliyi barədə heç nə bilmədiyimiz Tanrının hər bir insanın içində qərar tutan zərrəsidir və məqamında dilə gəlib insana düz yol göstərir,onu ədalətə,dürüstlüyə səsləyir.İnsanlar həmin zərrənin adına "vicdan" deyirlər və deməli,əslində vicdanı olmayan insan yoxdur,sadəcə,vicdanının səsini dinləyib əməl edən,dinləyib əməl etməyən və ümumiyyətlə,dinləmək istəməyən insanlar var bu dünyada.
Sadizmin kurucusu olan büyük Fransız felsefecisi Marquis de Sade, 'İşlenilen tek bir cinayet vicdanımızı sızlatabilir. Ama cinayetler artmaya başlayınca, onlarca, yüzlerce kez tekrarlanınca, vicdan susar' diyor. Bu yüzden savaşlar ölümü sıradanlaştırır.
