Acele etmeyin...Ama lütfen defolup gidin burdan.
Evet evet canımı sıkan herşey…
|Emre Demirel
Bu yazı Mustafa Adak dostuma ithaf edilmiştir.
Müptela
Ortalık sidik kokuyordu. Burnuyla havayı koklaya koklaya izini sürdü kokunun ve buldu. Oturduğu bankta arada bir burnuna gelen kesif sidik kokusunun kaynağı kendi pantolonuydu. Bir saat kadar önce diplerinde keskin, gözleri acıtan bir amonyak kokusu olan tarihi sur duvarına hacet giderirken duyduğu ayak seslerinden irkilmiş, hemen
İsimsiz.
E-book olarak okumak İsterseniz.
drive.google.com/file/d/1upa9t7o...
Her son yeni bir başlangıca gebedir. Bitmek; kimine göre bir son, başkasına göre yeniden doğuştur. Her şeyin sonu olduğu gibi bununda bir sonu vardır. Geç olsa da öğrendim artık. Şimdi baktığımda geride ne bırakabiliyorum ve siz
BİRDE AŞKI BÖYLE OKUYALIM..
Ne Mecnun Leyla’ya, ne Kerem Aslı’ya, ne de Ferhat Şirin’e ¨seni seviyorum ¨ demedi. Divan edebiyatı şairleri, binlerce muazzam aşk şiirleri yazdılar ama hiçbir zaman ¨seni seviyorum¨ demediler. Çünkü aruz kalıplarıyla ¨seni seviyorum¨ denilemiyordu. Lakin, ¨seni seviyorum¨ demenin binbir türlü yolu vardı. Şiirler