En Beğendiğin Satır Hangisi
VİRAN DİYAR
Gündüzsüzüm her saatim bir siyah gece
Burda ömrün hiç zevki yok hicranları çok
Rast gelmedim bu illerde gülen bir gence
Her şey kalbi kemiriyor bir zehirli ok
Kime baksam gözlerinde derin bir kin var
Benliginin ta içinden yaralı herkes
Bu vatanda pek ateşli esiyor rüzgar
Her ocaktan yükselmekle bir hummalı ses
Bu elemin sebebini her kime sorsam
Viran ücra ufukları bana gösterdi
Buraları bir mazinin öldüğü yerdi
Evlatları istikbalden bekler intikam
Sayfa 1892 - YKY
Mazi kalbimde bir yaradır..
"Sarmadımsa da belden, geçmedim bu emelden
Bir hazin maceradır, onu aldılar elden
Başkasına yâr oldu, eller bahtiyâr oldu
Gönlüme hep baştan başa viran bir diyâr oldu"
youtu.be/q1Ynky_Esz8 🎶🎶🎶
Seyyan Hanım ~ Mâzi kalbimde bir yaradır
Sarmadımsa da belden, geçmedim bu emelden
Bir hazin maceradır, onu aldılar elden.
Başkasına yâr oldu, eller bahtiyâr oldu
Gönlüm hep baştan başa, viran bir diyâr oldu.
youtu.be/5C77e2E5EGY
Birinci Dünya Savaşı başlamıştır. Evde hep siyasal olaylar, savaş haberleri konuşulmaktadır. Nâzım Hikmet’in dayısı ressam, şair Mehmet Ali gönüllü olarak Balkan Harbi’ne gitmiş, ardından Çanakkale’ye geçmiş, orada yiğitçe çarpışarak şehit düşmüştür. Onu çok seven, beğenen Nâzım Hikmet 1915’te “Şehit Dayıma” başlıklı şiirini kaleme alır. (Bunun arkasından yurt sevgisi, kahramanlık özlemi ve ulusalcılık duygusuyla yoğrulmuş başka şiirler sökün eder: “Vatana, Olma Mağlûp, Dayım, Benim Dayım, Irkıma, Çelik, İntikam, Viran Diyar” vb.)
“Şehit Dayıma” şiirini kız kardeşinin kedisi için yazdığı “Samiye’nin Kedisi” izler. Şiiri okuyan Yahya Kemal, kediyi görünce şaşırır. Nâzım Hikmet’e, “Sen bu pis, uyuz kediyi böyle övmesini biliyorsun, şair olacaksın!” der.
