Ayşin Viyan Gökmen
@viyannnnn
İçimi döktüğüm duvar...
24 January
26 reader point
Joined on February 2022
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Tanımadığım insanların arasında kendi yalnızlığımda kaybolsam...
Reader Follow Recommendations
İnsanlar,doğru yoldaki bir kimsenin düşmesinden çoğu kez zevk alır.
İçime işleyen acıyı size değil bir suya bırakmayı öğrendim dal olmaktan vazgeçeli çok oldu bu yüzden ne bir ağacım var bana beden ne de çiçek açacak benden
Binlerce yıllık kadınlık deneyimi biz bunu öğretmiştir. Bir kadına sonsuz aşk beslemek isteyen erkek, bıkmadan usanmadan bu adaları keşfetmeye anahtarını bulup içeri girmeye uğraşır. Bıktığım an aşk ölür. Bazılarıysa bir türlü giremediği bu odaların kapılarını yumrukla, bıçakla mermiyle açmaya çalışır. İşte o zaman sadece aşk değil kalp de ölür . Her gün yeryüzünde binlerce kadının kalbi böyle öldürülür.
Zeki insanlar genel olarak insanlara kolayca sinirlenirler ama anlamsız tartışmalardan kaçınmak için hiçbir şey söylemezler.
İnsanlar birbirlerini tanımanın ne kadar güç olduğunu bildikleri için bu zahmetli işe teşebbüs etmektense, körler gibi rastgele dolaşmayı ve ancak çarpıştıkça birbirlerinin mevcudiyetinden haberdar olmayı tercih ediyorlar.
Acaba bunlar neden yaşıyorlar? Yaşamakta ne buluyorlar? Hangi mantık,hangi hikmet bunların yeryüzünde dolaşıp nefes almalarını emrediyorlar?
Gelgelelim, burada yıllardır egemen olan ve yerinden edilmek istemeyen sessizliğin görünmez duvarına tosluyordu her yerde.
