Gecenin sessizliğinde, Bilgelik ziyaret etti beni. Yatağımın yanına kuruldu ve en şefkatli bir annenin bakışlarıyla süzdü beni. Sonra gözyaşlarımı sildi ve şöyle dedi: “Kalbini bana
aç ki ışıkla doldurayım onu. Sor bana, göstereyim sana hakiketin yolunu.”
“Dedim ki ona: “Kimim ben, ey Bilgelik, nasıl geldim bu korkunç yere? Nedir bu arzular, bu
Sayfa 51
