Hiç kimse bir ada, tek başına bir bütün değildir. [...] Her ölüm beni eksiltir, çünkü insanlığın bir parçasıyım ben. Bu yüzden, çanlar kimin için çalıyor diye sorma: çanlar senin için çalıyor.
Sayfa 228Kitabı okudu
Çabalamadan, hak etmeden elde edilen şeyler, yaşamın anlamını, dolayısıyla da yaşamı yok eder.
Sayfa 228Kitabı okudu
Artık hayatını başa sarmanın zamanı gelmişti.
Sayfa 209Kitabı okudu
Fotoğraflardaki gözleri umut ve vaat doluydu.
Sayfa 207Kitabı okudu
Mutlu olduğu söylenemezdi gerçi ama, hiç olmazsa artık sel gibi gözyaşlarının yerini damlalar almıştı.
Sayfa 158Kitabı okudu
Ne yönde gideceği belli olmuyor kaderin!
Sayfa 125Kitabı okudu
Önceki iyimserliklerinden eser kalmamıştı.
"Sakin ol başarabilirsin!" dedi kendi kendine.
Artık hiçbir şey olanaksız görünmüyordu.
Kaybettiğini sanıyorsun ama kim bilebilir?
Bazen felâket hayra çevrilir.
Bulmak için şimdi aradığını
Güçlü olmalı ve hep aşmalısın zayıflığını.
Sayfa 195Kitabı okudu
Sanki birisi çocukluğunun -geri getirmeye uğraştığı şeyin- bir bölümünü mahvetmişti.
Sayfa 83Kitabı okudu
Ya geçecek, ya kaybedeceksin bu sınavda..
Hiç kimse bir ada, tek başına bir bütün değildir...
Fırtına dış dünyayı silip süpürmüş gibiydi.
Günışığı KitaplığıKitabı okudu