Eğer hayatlarımızın her bir anına gidip orada sonsuza dek kalacaksınız deseler yalnızca iki şeyden birini seçmek isterdim...Biri o çocukluğun bahçesindeki ağacın dalına asılı salıncakta sallanırken..Öteki bütün hayatım boyunca en çok sevdiğim kişiyle öpüştüğüm ilk gün...Herkes aşık olmanın ortak dilini bulup yazmaya çalışıyordu...Ama aslında bu kadar basitti işte, birini öptüğünde salıncakta sallanır gibi hissediyorsan aşıksın..
Kendimi baştan sona yalanlardan ibaret bir cümlenin içinde unutulmuş virgül gibi hissediyorum” dedim. Sigara paketinin jelatinini, kutusundan sıyırıp aldı ve karton kapağındaki boşluğa şunu yazdı: “İnsanların çok mühim, onca gündelik telaşları arasında seni hatırlayacaklarını mı sanıyorsun kuzum? Yazık. Hem bilmemen imkansız! İnsan bir başkasını yalnızca, canını o kişi yaktıysa ya da ondan bir menfaati varsa hatırlar…
Şimdi açsam pencereyi de beklesem.
Sen gelsen.
Olmaz ya hani geliversen.
Hiç bir şey sormasan.
Hiç bir şey söylemesen.
Sussam…
Sussan…
Sussak…
Okur Takip Önerileri
Tanrı'nın bizi birbirimize ittiğini düşünüyorum. Bu oyunu çok seviyorum ve tepelerin ötesine geçmek istediğimden emin değilim.
Tehlikeli bir oyun bu biliyorum. Her an ateş bacayı sarabilir.
Zamanla geçer dedikleri ne zaman geçer?...
Ve artık sevda uzayıp giden tren yollarındadır..
Öyle güzel bakma çocuk,
Cenneti gördüm diyorum, delisin diyorlar…
....
Ömrümüz ayrılıklar toplamıdır
Yarım kalan bir şiir belki de
...
Şimdi beni uçurumdan atsan, düşene kadar aklımdaki tek şey; sırtıma değen ellerin olurdu...
Artık konuşmalıyız.
Çünkü şiirler ağırlık yapıyor zihnimde...
Ne kavgada ustalığın,
Ne de çatal yürek civan oluşun.
Kar etmez, inceden içine dolan,
Alıp götüren hasrete…
Nasıl da almış aklımı, sürmüş, filiz vermiş içimde sevdan..
Sen cevapları ezberliyorsun ama
Hayat asla aynı soruyu tekrarlamaz…
Yormak istemiyorum artık kimseyi yorgunum zira! Kelimeleri yan yana getiresim yok kendimi anlatmak için. Yeni bir alfabe arıyorum konuşabilmek için. Hiç söylenmemiş sözler duymaya ve yeniden cümleler kurmaya ihtiyacım var. Yetmiyor bildiklerim…