Həftənin bazar günləri axşamüstü İmişli olimpiya kompleksində futbol oynayıram. Keçən oyunda futbol ayaqqabılarım cırıldı və onları təmirə aparmalı oldum.
Qanım qaralmışdı. Ayaqqabıları təzə almışdım, alanda satıcı malını çox tərifləmişdi, üstəlik, mən Ronaldo da deyiləm ki, ayaqqabılara əziyyət verim. Həftədə bir dəfə cəmi-cümlətani bir saat o
Mən yaxşı insan oldum, ata.
(Və yaxşı ki, sənin kimi biri ola bilmədim)
Aqşin Evrən
Mən yaxşı insan oldum, ata,
yaxşı insan oldum
Həyatla yaxşı keçindim ki,
səni məndən almasın
Kişi kimi yox,
insan kimi ağrıdım
Ayaqsız birini görəndə axsadım ki,
tək qalmasın
Mən çoxlu insan oldum, ata,
çoxlu insan oldum
Ömrünü qaranlığa ötürən birinə...
Gözlərini itirən birinə gül qoxlatdım
İnandırdım ki, gül baxmaq üçün yox,
iyləmək üçündür...
Qulağı eşitməyən qonşu Əvəz dayıya
Gülümsəyən uşaq şəkilləri göstərdim
Axı uşaqların şəkli gülüşləri eşitmək üçündür
Bütün güllələrə qucaq açdım, ata,
Partlamayan mərmiləri tapıb
hamısına təşəkkür elədim
Yaxşı insan oldum, ata,
yaxşı insan oldum
Bircə... sənin kimi ola bilmədim...
Deyir bəzi adamlar otaqlarında pəncərələri, qapıları güzgülərlə əvəz eləyir, yəni hara baxır, özünü görür. Belə adamçün yalnız tək bir özü mövcuddur. Onun üçün nə pəncərədən görünən mənzərə var, nə də qapının dalındakı həyat. Ancaq güzgü. Ancaq özü. İkinci qisim adamlar pəncərədən baxır. Pəncərədən dünyanı, həyatı seyr edirlər, seyrçidirlər. Pəncərədən gördükləri yaxşılıqları, pislikləri ancaq kənardan müşahidə edirlər. Və nəhayət, üçüncü qisim adamlar qapını açıb həyata, insanların yanına çıxanlardır. Pəncərədən gördüyü yaxşılıqlara qapıdan çıxıb qəhmər dururlar, pislik görəndə yenə qollarını çirməyib davaya girişirlər.
Sayfa 169 - Qanun nəşriyyatıKitabı okudu
Bəs mənim necə deyərlər, mütləqliyim, əvəzsizliyim nədir, mənim öz yerim hardadır ki, o yerdə məni heç kəs əvəz edə bilməz? Şəxsən mənim məqsədim, konkret olaraq mənim məqsədim nədir?
Sayfa 170 - Qanun nəşriyyatıKitabı okudu
Çoxları cəsarətsizlik üzündən etmədikləri hərəkətlərə görə əvəz ödəməli olurlar.
Sayfa 6
