Öfkeli şair soyu diye bir laf var Latincede. “Genus irritabile vatum” diyorlar benim gibilere. Derdi bitmeyen ve bitmeyen dertlere öfkelenen şairlerin derin hassasiyetine vurulmuş bir damga. Ensemde. Tam ensemde var ondan. Rüzgâr enseme değdikçe, sızlıyor o damga. Ta Latin’den beri, Fatih’ten çok çok önceleri…