"Yatırım ilkelerinin tam manasıyla fiziki sınır tanımadığını düşünüyorum. Çin, Hindistan, İngiltere veya Almanya'ya yatırım yapsaydım birebir aynı prensipleri kullanırdım."
Warren ifadelerini şöyle sürdürdü: "Hisseleri bir işletmenin küçük bir parçası gibi düşünürdüm; yatırım dalgalanmaları ise benim açımdan zarardan ziyade fayda için varlardı ve dikkatimi barındırdıkları rekabet avantajı ile beş ya da on yıl içinde nasıl görüneceklerini anladığımı düşündüğüm işletmelere verirdim."
Tuhaf biçimde dünya genelinde insanların yatırım davranışları, hangi dilde ya da kültürde olursa olsun, ağırlıklı biçimde kısa vadeye odaklıdır. Her ekonomi, işletmelerin aşırı fiyatlan-dırıldığı boğa piyasalarını tadacak ve hepsi ayı piyasalarının gelişiyle panik satışlarını deneyimleyecektir. Hepsinde, kendi lehlerine çalışan bir tür kalıcı rekabet avantajı bulunan birkaç işletme mevcuttur. Hepsinde patlama ile çöküşler görülecek ve değer biçilmesi inanılmaz derecede zor olan işletmeler bulunur. Ve her birinde, işletmeleri yanlış fiyatlandıran ve Warren'ın ilkelerini uygulayan uzun vadeli değer yatırımcısı açısından fırsatlar meydana getiren dar görüşlü yatırım uzmanları da olacaktır.
"Altın Afrika'da ya da başka bir yerin altından çıkarılıyor. Sonra onu eritiyoruz, başka bir çukur kazıyoruz, bir kasa inşa ediyoruz ve tekrardan gömüyoruz. Sonra da insanlara onu korumaları için para ödüyoruz. Bu olup biteni Mars'tan izleyenlerin kafası karışıyor olsa gerek."
Warren, çiftliğiniz ya da apartmanınız varsa onu kiraya verebileceğinizi söyler. Hisse senetleriniz varsa, para kazanan işletmelerin bir parçasını elinizde tutarsınız. Eğer 100 bin dolar nakit paranız varsa, bunu bankaya yatırıp faiz geliri elde edebilirsiniz. Eğer altınınız varsa, bu gelir getirmeyen bir varlıktır. Ondan para kazanmak için tek umudunuz, gelecekte birilerinin onu sizden, sizin ödediğinizden daha fazlasına satın almasını sağlayabilmenizdir. Warren her zaman umuda yatırım yapmanın gerçekten kötü bir fikir olduğunu düşünmüştür.