*
Ez lawê welatê xerîbiyê bûm.
Bi kes û bi heval bûm.
Lê îro
Tenê bûn di dilê min de helîn çekir.
Evdalé Zeyniké
"şagirtino ,dilgeşino...hun dengê xelkê ne.
Hûn bendewarê ruhê wî,qasidê hîs û canê wi ne.Bilivînine ,bilezînine ,mîna min ,gotina da û pêr werbigirine ,gotina xwe lê zêde bikine,li gora xwe biguherînine û bi pêşerojê biguhezînîne.Hûn bi xwe biafirînine ,sîuda merivan û halê bûyeran bikine kilam û stranine .Bila kêmaniya hunermendiyê tê de nîn be û ew lihevhatî bine.Li xelke guhdari bikine ,pê alaqedar bine,bala xwe nerm bibine ,qedre gotina xelkê bizanine ,li zexelî,xeletî û bisebr bine.Xêr ,feyde û siûda welat ,xelk û zimanê xwe li ser her tiştî re bigirine..."
Dosto!
Dayîk di welatê min de digirîn û nakenin, nabişirin
Çimkû xort û keçên min tên kuştin û tên der dest kirin
Sayfa 51
Welatê min şerab û kitêb û yar e.
...
Li vir ez û şerab û yara xwe di bedewiya cawîdan û îlahî ya mey, xilwet û eşqê de dijîn.
Sed welat ji destê we ava be ezê lê dûrbim
Tu bazara ser xwîna min dikî sîktirbe ulan...
Bê rûmetno..
Ev Bajar Limin Nehat
Ev bajar jî limin nehat , ezê biçim xerîbîyê
Ez ê li welatê xelkê binêrim li çavên xwe
Min tiştek fehm nekir ji dinê , ji jînê , ji evînê
Gava derîyê bîrê vebû ji dûrîyeka nêzîk
Ez ê biçim bibim pêlek li deryayên tarî
Bîr dîsan li firê bû, hemû jiyan li bîrê
Bîr li pey hemû jiyanê bû
Mal û malbat, xwişk û bira
Ap û birazî, xal û xwarzî
Yek bi yek niha li ber çavên wî bû
Bavê kal ê rehmetî
Diya pîr a porspî li wir, li kêleka wî bû
Ma wî her û her ji diya pîr a porspî re weha negotibû; "Dayê, ez qurbanê
Ez berxê te, çavreşê bavê xwe me
Îro jiyan e, sibê mirin e, mirin li ser serê me hemûyan e
Eger te rojex xebera mirinê bihîste
Tu bizanibe; min rûye we reş nekiriye
Berxê te, çavreşê we
Reşoyê bavo şehîdê welatê me ye..."
Sayfa 39Kitabı okudu
Ey welatê mın, nehiştın ku ez jiyana xwe
bıdominim dı hembêza te da
Sayfa 21
Kurd
Ji asoyên dûr
Diweşin
Bi hêviyên biyan
Û dilên şikestî
Her sînor
Ji mirinê diçin mirinê
Ji birînê dikevin birînê
Û ji xewnan nayên der
Ev kurdên te ne
Welatê min
Sayfa 46
Serkêş û damezrevanê romana kurdî a yekem romannivîserê kurd ê Kafkasya’yê Erebê Şemo ye. Romana modern –nûjen- ya kurdî bi berhemên wî dest pê kiriye û li Swêdê bi Mehmed Uzun, Hesenê Metê, Lokman Polat, Firat Cewerî, Laleş Qaso, Silêman Demîr, Bubê Eser, Mistefa Aydogan, Enwer Karahan, Mihemed Dehsiwar, Kamran Simo Hedêlî, Mezher Bozan, û hwd hatiye domandin. (Li welat jî /mebest bakkurê Kurdistanê ye/ di hêla afirandina romanên kurdî de hinek nivîskarên kurd romanên dîrokî nivîsîne û weşandine. Navê hemûyan nayê bîra min lê wek mînak; Îlhamî Sîdar, Osman Ozçelîk, Fevzî Bîlge, Rênas Jiyan, Fêrgîn Melîk Aykoç, Mihemed Saîd Temel, Fevzî Bîlge û hwd. ) Di hêla nivîsîna romanên dîrokî de jî Ereb Şemo serî kişandiye.
Belavok
li welatê min
mecbûr e helbest
nêr be
tîr be
şilfîtazî û
agir bibare ji devê wê
lewre
ji esmanê wê bombe dibarin
li rûyê wê kulî diçêrin
hirehira mirinê ye
li ser dilê wê
avesta r.69Kitabı okudu
