Don Muguel Ruiz 1952 Meksika doğumlu yazar. Edebî yönü zayıf, felsefi yönü fazlasıyla gelişmiş bir kalem. Anlatım şekli konuşur gibi, hızlı hızlı konuşuyor, zaten zeki insanlar yavaş konuşmaz bilirsiniz. Yer yer defalarca okumam gereken bölümler vardı. Anlamak için ileri geri sarmam gerekti.
Etkileyici, sarsıcı hayat hakkında, insan hakkında bu kadar bilgiyi nasıl bilebilir diye düşünmedim desem hata olur.
"Kendimize biraz merhamet edemeyecek olursak eski düşünceler ile kötü alışkanlıklar bizi incitmeye devam edecektir.
Sunduğu ödülleri görmezsek bir kalp kırıklığı ömür boyu sürebilir." Syf. 121
"Çoğu sarhoş herhalde ayık olmayı yeğlerdi. Açık seçik görmeyi, taze hava dolunayı, güneşi yüzlerinde hissetmeyi. Üzerine yorumlar yapmaktansa hakikatin dokunuşunu hissetmeyi tercih ederdi." Syf.124
Yani diyor ki: Uyan gaflet uykusundan ey insan diyor :)
"Tanrıyı hayal etmek bizi kendimizden geçirebilir. Fakat gözlerimizi açarsak tanrıyı buracıkta, karşımızda görürüz: hayatın her yerde ışık saçtığını görürüz." Syf.127
"Kurallarımızı değil, varlığımızı sunarak, bir insanın en iyi halinde, ne olabileceğini gösterebiliriz." Syf:133
Hoşgeldin Ruiz
Welcome Ruiz
Bienvenue Ruiz
Belli elimden düşmeyeceksin.