Weltschmerz: Dünyanın var olan hali ile ideal hali arasındaki fark nedeniyle çekilen acı
Cehennemi dünyanın altında aramak zorunda değiliz; çünkü bunu şu an zaten yaşıyoruz. İnsanlar birbirlerinin şeytanı oldukları için Dante’nin cehenneminden bile beterdir.
Sayfa 92
Midesinin hemen üstünde bir ağrı vardı, tekinsiz bir düşün- ceyi andıran bir endişe. Weltschmerz (Welshrats* derdik eskiden), yani dünyanın kederiydi: Bir gaz gibi yükselerek ruha nüfuz eder, umutsuz- luk yayar, öyle ki, neden kaynaklandığını arar, bulamaz insan.
Sayfa 196
Midesinin hemen üstünde bir ağrı vardı, tekinsiz bir düşünceyi andıran bir endişe. Weltschmerz (Welshrats derdik eskiden), yani dünyanın kederiydi: Bir gaz gibi yükselerek ruha nüfuz eder, umutsuzluk yayar, öyle ki, neden kaynaklandığını arar , bulamaz insan.
Sayfa 196Kitabı okuyor
Cennet'teki iki kişiden bir seçim yapmaları istenir:
Ya özgür olmadan mutlu olmaları ya da mutlu olmadan özgür olmaları; üçüncü bir seçenek sunulmaz. Budalalar özgürlüğü seçti, sonra ne oldu, yüzyıllar boyunca zincirlerini özlediler.
Zincirlerini, anlıyor musunuz, Weltschmerz' (varoluş acısı) budur işte. Yüzyıllar boyunca! Ve ancak biz mutluluğun nasıl geri getirilebileceğini tahmin ettik...
Sayfa 70
Young Hegelians
onlar için ıstırabın kaynağı varoluşun kendisinde değil, yozlaşmış ve sömürücü ahlaki ve politik kurumlarda bulunmaktadır.
Bireyin hakları üzerinde vurgusunda Mainländer ister ahlaktan, ister devletten, ister dinden kaynaklansın, bireyi her türlü esaretten kurtaracak olan yeni Hegelcilerin en radikali Max Stirner'den daha fazla kimseye benzemez. Stirner gibi Mainländer da modern bireyden, kendi iradesini evrenin merkezi yapmasını talep eder, böylece tüm değerler tek başına ondan kaynaklanacaktır.
Mainländer- Die Philosophie der Erlösung
"Bilge insan, sebatla ve neşeyle, mutlak hiçliğin gözüne bakar."
Sayfa 359
Mainlander
Dünyadaki hiçbir şeyin artık anlam ifade etmediğini fark edeceğiz; böylece başımıza gelen her şeyi soğukkanlılıkla kabul edeceğiz.
Sayfa 358
Mainlander
İyi bir kılıç yarattığım için huzurlu hissettim ancak aynı zamanda benden önceki diğer filozoflardan daha tehlikeli bir rotaya başladığım için içimde soğuk bir dehşet duydum. Devlette ve bilimde kutsal ve onurlu olan, var olan her şeye, devlere ve ejderhalara saldırdım: Tanrı, "sonsuz"un canavarı, türler, doğanın gücü ve modern devlet ve sert, yalın ateizmimde sadece bireyi ve egoizmi doğruladım. Yine de, her ikisinin de üzerinde Tanrı'nın dünya öncesi birliğinin görkemi yatıyordu...
Sayfa 357
Mainländer kahraman bir kötümserdi, kendi görüşleriyle yaşamaya -ve ölmeye - istekli olan tek kişiydi.
Sayfa 353
"Midesinin hemen üstünde bir ağrı vardı, tekinsiz bir düşünceyi andıran bir endişe. Weltschmerz, yani dünyanın kederiydi: Bir gaz gibi yükselerek ruha nüfuz eder, umutsuzluk yayar, öyle ki, neden kaynaklandığını arar, bulamaz insan."
Sayfa 196
Sanatın amacı bizi, çok fazla kederin ve ıstırabın olduğu günlük yaşam alanının ötesinden, formlardan sırf kendileri için zevk aldığımız daha yüksek bir alana taşımaktır. İnsana yaşamın zavallılığı konusunda biraz teselli veren ve estetik yanılsama büyüsü ile yaşama bağlayan sanattır.