İdil

Ne tuhaf bir yerdi insanın zihni hem memleketti hem sürgün yeri.
Sayfa 234 - Doğan KitapKitabı okudu
Reklam
Çünkü geçmiş karanlık, çarpık bir aynadır. İnsan ona bakınca sadece kendi acısını görür. Bir başkasının acısına yer yoktur orada.
Sayfa 135 - Doğan KitapKitabı okudu
Keşke ona yalnızlığın bir insan icadı olduğunu söyleyebilseydim. Ağaçlar hiç yalnızlık hissetmez. İnsanlar, kendi varlıklarının nerede bitip bir başkasınınkinin nerede başladığını kesin şekilde bildiklerini sanırlar. Oysa kökleri yerin altında birbirine dolanıp karışmış halde, mantarlar ve bakterilerle iç içe yaşayan ağaçların hiç böyle bir yanılgısı yoktur. Bizim için, her şey birbirine bağlıdır.
Sayfa 47 - Doğan KitapKitabı okudu

Reader Follow Recommendations

See All
Keder kadar elle tutulmaz ve ölçülemez bir şeyin de kalıtım yoluyla geçmesi mümkün müydü insana?
Sayfa 36 - Doğan KitapKitabı okudu
Düşünürsen, başına gelen en kötü şeyi bile avantaja çevirebilirsin.
Sayfa 184 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Reklam
Reklam