Deliliğim devam etsin istiyorum; yaşamımı başkalarının istediği gibi değil de kendi hayallerime uygun biçimde sürdüreyim, fena mı?
Tüm ömrünü bir şeyler bekleyerek geçirmişti; Babasının işten dönmesini beklemek, sevgiliden gelecek mektubu beklemek,yıl sonu sınavlarını, otobüsü, tatilleri beklemek. Şimdi de kendisiyle önceden randevulaşmış olan ölümü beklemek zorundaydı.
Sarhoş olduğunu sandım, ona yardım etmeye davrandım ama ona ceket verme önerimi reddetti. Belki de onun dünyasında mevsim yazdı, bedeni onu bekleyen kişinin tutkusuyla ısınmıştı. O kişi yalnızca onun deli hayallerinde yaşıyorduysa bile, istediği gibi yaşamaya ve ölmeye hakkı vardı, ne dersin?
Reader Follow Recommendations
Ayrıldılar…
Ve bir daha birbirlerini görmediler.
Fakat ikisi de küçük derenin kenarındaki söğüdü ve orada geçirdikleri güzel ilkbaharı ve yazı unutmadılar. Ve ikisi de, böyle bir yaz geçirmemiş olan diğer kırlangıçlara tepeden baktılar.
-Çünkü azınlıkta kalanlar çok olanlara nedense tepeden bakarlar.
Varlıklar buluşur, birleşir ve sadece ikinizin bildiği bir şey gerçekleşir. Sadece bunu yaşayan ikiniz bilirsiniz, başka kimse farkına varmaz; öylesi bir derinlikte olur herşey.
Öğrendim ki,
Ne kadar ilgi ve ihtimam gösterseniz de, bazıları hiç karşılık vermiyor.
Birisine yabancılaşmanın en kötü biçimi yanında oturuyor olup ona hiçbir zaman ulaşamayacağını bilmektir.
Öğrendim ki,
Kimseyi, sizi sevmeye zorlayamazsınız. Kendinizi sevilecek insan yapabilirsiniz. Gerisini karşı tarafa bırakırsınız.
İnsan yeniden bir çocuk gibi masumlaşmalı, sessizleşmelidir. Hareketler olur yine; bazen gülümser, el ele tutuşursun, bazen sessizce göz göze kalırsın, hiçbir şey yapmadan, sadece var olarak..
Annem her fırsatta çocuklarına güneşe doğru zıplamalarını öğütlerdi. Güneşe ulaşamazdık ama hiç olmazsa ayaklarımız yerden kesilirdi.
Sen, pişmanlığı olan ama affı olmayan hatalarımın bütünsün.
Ben sana gelemem artık.
Herkes bir şeyler konuşuyor, o karşımda susuyor. Sesi değse seslere, ben onun sesini ayırt edecek haldeyim ama susuyor.
Bir sigara yaktım, bütün ışıkları kapattıktan sonra bir dua ettim. Senin için. Yalnızca sen ve ben. Bizim için. Düşündüm…
Susmalarda saklı sevmeler.
Bu sessizliği iyi dinle.
Bu sessizlikte bir şehir bileklerini keser de,
Yeni tek kelime edemez sevdiğine.
Saat sabah 5’ti.
Gün ağrıyordu,
Ben ağlıyordum…